انفجار هم انفجارهاى قديم!؛ ف. م. سخن
در عكس دوم كه مربوط است به حادثه ى تير اندازى داخل مجلس، حال و هواى نمايندگان مجلس خود گوياى همه چيز است!
سال ١٣٧٣، حوالى ساعت دو و نيم بعد از ظهر، درست در ايام ازدحام مردم، در روز عاشورا، بمبى در حرم امام رضا منفجر شد كه ٢٦ نفر را كشت و دويست سيصد نفر را مجروح كرد.
در آن دوران داعشى در كار نبود و دوران شكستن تمام كاسه كوزه ها بر سر مجاهدين خلق ايران بود. چند وقت بعد دو خانم چادر به سر كرده، در مقابل دوربين تلويزيون اعتراف كردند كه انفجار كار آن ها بوده و طبيعتا اين دو، عضو سازمان مجاهدين خلق بودند!
داستان اين دو خانمِ به ظاهر مجاهد خلق بسيار عجيب و غريب بود. مثلا صاحبخانه شان را فريب داده بودند و كشته بودند و دو كشيش را قطعه قطعه كرده و فريزرى كرده بودند و از اين قبيل… بعدها كه جريان قتل هاى زنجيره اى پيش آمد، مشخص شد كه اين دو خانم، اين كارها را نكرده اند، و دار و دسته ى سعيد امامى اين سناريوهاى بالاتر از خطرى را طراحى كرده و به مرحله ى اجرا گذاشته اند!
***** امروز خبرگزارى ها، تيترهاى هيجان انگيزى داشتند! بعد از مدت ها، در جمهورى اسلامى، «تروريست ها» موفق شدند، در مجلس و حرم خمينى، عمليات تروريستى، از جمله عمليات انتحارى انجام دهند!
حالا يكى دو روز به عقب برگرديم و مثلا آخرين تيتر سايت وابسته به قوه ى قضاييه را مشاهده كنيم: «داعشی‌های زمانه و سردار سلیمانی‌های وقت»!
زير اين تيتر، مطلب مفصلى نوشته شده، كه مى خواهد بگويد، سازمان مجاهدين خلق ايران، در دهه ى شصت، عين داعش بوده، و حكومت اسلامى، كار بسيار خوبى كرده كه آن ها را به دست كسانى مانند رييسى و پورمحمدى، در زندان، نيست و نابود كرده است.
مجاهدين خلق ايران در دهه ى شصت عين داعش امروز بوده اند و بايد نابود مى شده اند.
لذا به قول خامنه اى «جاى جلاد و شهيد با هم عوض نشود!»
و بلافاصله دو عمليات شگفت انگيز، يكى در مرقد خمينى، و ديگرى در مجلس اتفاق افتاد! ما كارشناس تروريسم نيستيم، ولى مقدارى عقل و منطق در سر داريم!
لذا اولين چيزى كه سراغ آن ها مى رويم، عكس هاى اين واقعه مهيب تروريستى ست! در عكس اول انفجار انتحارى در حرم را مشاهده مى كنيم! انفجار در محوطه اى شبيه به پاركينگ، در جايى نزديك دار و درخت، طورى كه كوچكترين آسيبى به هيچ جا وارد نيايد!
انتحارى فلك زده، احتمالا خواسته است درختان پارك نزديك به حرم را به درك واصل كند! در عكس دوم كه مربوط است به حادثه ى تير اندازى داخل مجلس، حال و هواى نمايندگان مجلس خود گوياى همه چيز است!
البته من به اين نمايندگان خرده نمى گيرم كه مثلا خواسته اند شجاعت شان را با اين خنده ها نشان دهند ولى معمولا اگر در جايى عمليات تروريستى صورت بگيرد، ماموران امنيتى بلافاصله محل را تخليه مى كنند.
در فيلم هاى امريكايى حتى ديده ايم كه يك گلوله در برود يا يك بادكنك بتركد، ماموران امنيتى، پسِ كلّه ى رييس جمهور را مى گيرند، و بدو بدو از محل تير اندازى و يا حتى تركيدن بادكنك دور مى كنند!
آن وقت بعد از تير اندازى «سهمگين» در مجلس، نمايندگان ما، در صحن مجلس، هار هار مى خندند، و خيلى هم به آن ها خوش مى گذرد!
البته در عكس ها چيزهاى ديگرى هم مشاهده مى شود كه بامزه است. مثلا «يك» عدد پوكه در كف خيابان، بعد از حمله ى سينمايى به حرم نامطهر امام!
ولى خلاصه كنيم و ما هم مثل نمايندگان مجلس به اين جريانات هار هار بخنديم! بعد از نامزد شدن رييسى در انتخابات رياست جمهورى و معرفى او توسط اكبر گنجى به عنوان «آيت الله قتل عام» و نوشته شدن در باره ى اين آيت الكشتار توسط ديگر نويسندگان، و مطرح شدن جنايت دهه ى شصت در سطح جامعه و در ميان جوانان، و كشيدن كار، به توجيه و توضيح خامنه اى و گفتن جمله ى «جاى شهيد و جلاد عوض نشود» توسط او، لازم بود اين سناريو، يك انتهاى مناسبى هم داشته باشد و كابينه ى روحانى هم به نحوى ضعيف نشان داده شود و تخريب شود كه اين «انتها» تبديل به چنين چيزى شد!
اى كاش از يك سناريو نويس حرفه اى و يك سينماگر كاركشته براى نوشتن داستان و ساختن «فيلم» انفجار در حرم و مجلس استفاده مى شد كه لااقل چيزى از انفجار حرم امام رضا توسط دار و دسته ى سعيد امامى كم نداشته باشد!
