سکانداری 3 استاندار هم مشکل دبستان بردبار را حل نکرد/ استشمام بوی فاضلاب سهم دانش آموزان حاشیه شهر زاهدان
چرا باید شاخصهای آموزشی در سیستانوبلوچستان و بهتبع آن زاهدان در پایینترین سطح باشد؟ چرا باید شمال شهر زاهدان و حاشیههای آن، که جمعیتی بالغ بر ٣٢٠ هزار نفر را در خود جای میدهد، وضعیت آموزشیاش در بدترین شکل ممکن باشد؟ متأسفانه از لحاظ فیزیکی و ظاهری و همچنین کیفیت آموزشی، این مناطق محرومترین و مظلومترین هستند و وضعیت نابسامانی دارند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی عصر هامون، هر ساله با شروع فصل پاييز شميم ماه مهر و مهرباني در كوچهها می پیچد و صدای قهقهه خندههاي مستانه دانشآموزان در كوچهپس كوچههای شهر طنينانداز می شود اما در حاشیه ی این شهر بزرگ دانش آموزانی هستند که با شروع سال تحصیلی غم تازه ای به محرومیت کوچه های دلشان اضافه می شود همانهایی که هر روز و هر لحظه محرومیت را با همه وجودشان لمس میکنند، غمی که به جای استشمام هوای پاییزی بوی بد فاضلاب نه تنها باعث نگرانی آن ها می شود بلکه نگرانی والدین را نیز دو چندان می کند مثل دانش آموزان یکی از مناطق حاشیه نشین زاهدان.
15 سال است که از وضعیت نامناسب فاضلاب در مدرسه حاشیه شهر زاهدان می گذرد، مدرسه ای که حاشیه ها او را بیشتر به حاشیه برده است تا سکانداری 3 استاندار هم نتواند هوای تازه را جایگزین بوی فاضلاب و موش های دبستان بردبار کند.
وضعیت نامناسب مدارس در مناطق سیستان و بلوچستان همیشه مورد بحث بوده و با وجود گذشت تمام این سالها وضعیت مدارس استان نهتنها بهتر نشده، بلکه وضع برخی از مدارس وخیمتر نیز شده است.
آری زندگی جریان دارد، برای برخی آنقدر خوش و آسوده که آب توی دلشان تکان نمیخورد و برای خیلیها هم آنقدر سخت که انگار اصلا قرار نیست بگذرد.
ایجاد آبراه تنها اقدام مسئولین آموزش و پرورش
حمید رضا رخشانی مدیر آموزش و پرورش ناحیه یک زاهدان در این خصوص گفت: مشکل فاضلاب دبستان بردبار زاهدان 15 سال است که از طریق آموزش و پرورش در حال پیگیری است نه تنها هنوز مشکل رفع نشده است بلکه پیگیری های ما هم نتیجه نداده است.
وی ادامه داد: تنها اقدام انجام شده ایجاد آبراهی بود که این فاضلاب در مسیر خود به کانال بپیوندد.
تذکر نماینده زاهدان به مشکل فاضلاب مدرسه حاشیه زاهدان
چندی پیش نیز ناصر کاشانی، نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی در تذکری در صحن مجلس نسبت به وضعیت نابسامان مدارس در زاهدان و حاشیههای آن تذکر داد و گفت: چرا باید شاخصهای آموزشی در سیستانوبلوچستان و بهتبع آن زاهدان در پایینترین سطح باشد؟ چرا باید شمال شهر زاهدان و حاشیههای آن، که جمعیتی بالغ بر ٣٢٠ هزار نفر را در خود جای میدهد، وضعیت آموزشیاش در بدترین شکل ممکن باشد؟ متأسفانه از لحاظ فیزیکی و ظاهری و همچنین کیفیت آموزشی، این مناطق محرومترین و مظلومترین هستند و وضعیت نابسامانی دارند.
وی افزود: کمبود مدارس در همه ردهها مشهود است و بسیاری از دختران این مناطق به علت کمبود فضای آموزشی از تحصیل باز ماندهاند که در بازدیدی که از حاشیه شهر زاهدان داشتم، شاهد اوضاع اسفبار مدارس این ناحیه بودم، در مدرسهای مسیر فاضلاب از میان مدرسه میگذشت که موضوع عجیبی است. بسیاری از والدین دانشآموزان از این تبعیضها گلایهمندند؛ حتی میز و صندلی برای آموزگاران نیست و بسیاری از دانشآموزان روی زمین و کنار تختهسیاه با ظاهری مندرس که ناشی از فقر این مناطق است، مینشینند.
این نماینده مجلس ادامه داد: حتی در برخی از مدارس آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی وجود ندارد و وضعیت این مدارس از مدارس روستایی هم بدتر است.
از آنجایی که مدارس خانه ی دوم دانش آموزان هستند برای ساختن آینده ای روشن نیازمند همت بلند مسئولین است تا مدارسی را که از حداقل امکانات برخوردار هستند در اختیار آینده سازان کشور بگذارند و اگرهم تجهيزاتي گستردهتر در آن ديده شود كه چه بهتر.