بلوچستان را دریابید؛ نامه ای شیراحمد شیرانی زندانی سیاسی بلوچ به نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر

خبرگزاری هرانا – شیراحمد شیرانی زندانی سیاسی اهل زاهدان محبوس در زندان مرکزی اردبیل که محکومیت ۲۲ سال حبس خود را در تبعید و هزاران کیلوتر دورتر از محل زندگی خود می گذراند، در نامه ای تحت عنوان “بلوچستان را دریابید” خطاب به نهادهای بین المللی و مسئولان آنها از تبعیض های مذهبی و قومی علیه شهروندان بلوچ ایران و نقض حقوق شهروندی آنها گفته است . وی در این نامه خواستار توجه جدی تر به حقوق شهروندان بلوچ در ایران شده است.

خبرگزاری هرانا – شیراحمد شیرانی زندانی سیاسی اهل زاهدان محبوس در زندان مرکزی اردبیل که محکومیت ۲۲ سال حبس خود را در تبعید و هزاران کیلوتر دورتر از محل زندگی خود می گذراند، در نامه ای تحت عنوان “بلوچستان را دریابید” خطاب به نهادهای بین المللی و مسئولان آنها از تبعیض های مذهبی و قومی علیه شهروندان بلوچ ایران و نقض حقوق شهروندی آنها گفته است .

وی در این نامه خواستار توجه جدی تر به حقوق شهروندان بلوچ در ایران شده است.

متن کامل این نامه را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید؛

سلام علیکم

با احترام به استحضار عالی می رساند، اینجانب زندانی سیاسی شیراحمد شیرانی فرزند چاکر ساکن بلوچستان ایران دارای مذهب سنی می باشم که در سن ۲۴ سالگی و در تاریخ ۱۳۸۹/۳/۱۳ در تهران به اتهام امنیتی بازداشت شده ام و بعدا محکوم به ۲۲ سال حبس در تبعید گردیده ام در حالی که بنده فقط علیه تبعیض بی عدالتی های رژیم فعالیت داشته و هدفم آزادی خواهی بوده است و بس.

هم اکنون هشتمین سال است که در تبعید و زندان به سر می برم که دو سال از این مدت را در سلول های انفرادی وزارت اطلاعات در وضعیت بد همراه با تحمل شکنجه های روحی و جسمی مختلف و غیر قابل توصیف سپری نموده ام و شش سال دیگر را در زندان های مختلف از جمله زندان مرکزی اردبیل.

در حالی که فاصله محل سکونتم با محل تبعید حدود سه هزار کلیومتر می باشد به همین دلیل از مراوده با خانواده ام و دیگر حقوق انسانی و شهروندی ام نیز محروم شده ام. در این زندان ها نیز هر روز با رفتارهای تحقیرآمیز و نقض مکرر حقوق ملی و شهروندی و کرامت انسانی خویش مواجه هستیم.

به طوری که در نهایت ظلم و تبعیض از سوی زندانبانان قرارداریم و علیرغم مکاتباتی که بنده و خانواده ام طی این مدت با مقامات عالی ایران ازجمله شخص رئیس جمهور و همچنین دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه ایران در خصوص مشکلاتمان داشته ایم اما متاسفانه هیچ اقدامی موثری از طرف مقامات مذکور برای بهبود شرایط و آزادی صورت نگرفته است.

بی توجهی به وضعیت بنده در حالی است که طی این مدت هشت سال زندان، بخاطر شکنجه های سخت بیمار گشتم. عدم رسیدگی و نبود امکانات درمانی سبب تشدید بیماری ام نیز شده است. که این امر باعث افسردگی شدید و بیماری والدینم سالخورده ام گشته است.

این ها فقط قطره ای از بی عدالتی ها در حق ما بوده است و چه بسا همرزمان ما شرایط بسیار سختری را از شرایط ما تحمل کرده باشند. مهمتر از همه اینکه ما در منطقه ای از ایران زندگی می کنیم که جزو محروم ترین مناطق ایران است یعنی بلوچستان و یا بهتر است بگویم بزرگترین اقلیت مظلوم ایران و بزرگترین قربانی تبعیض های دینی و قومی و مذهبی و فقر و بی عدالتی های اجتماعی و نقض حقوق ملی و شهروندی در ابعاد و ادوار مختلف توسط حکومت بوده و است.

هرزمان این شهروندان برای مطالبه خواسته های به حق ملی و شهروندی شان ندا و فریاد آزادی خواهی و ظلم ستیزی سر دادند با شدیدترین نوع برخوردها و احکام سنگین و ظالمانه، اعدام و تبعید و زندان و سرکوب مواجه بودند و هستند و نهادهای مربوطه در داخل کشور متاسفانه پاسخگوی مشکلاتشان نبوده اند و فریاد مردمانش را نشنیده میگیرند.

حال لازم می دانم به عنوان وظیفه و تعهد و بخاطر حفاظت از حقوق ملی و انسانی و آزادی خواهی خودم و هم وطنانم و مبارزه با تبعیض و بی عدالتی، درد و رنج های تحمیل شده به خود و خانواده ام و همچنین ملت مظلومم را به اطلاع و سمع و نظر شما برسانم تا به اقتضای جایگاه ویژه و مهم و مسئولیتی که در قبال حمایت و دفاع از عزت و کرامت و آزادی ملت های مظلوم دارید، فریاد ما را شنیده و با ورود خویش به این موضوع مهم و اساسی که نقض حقوق بشر توسط حکومت می باشد، مانع این ظلم و بی عدالتی های حاکمان در حق سایر هم نوعان و هم وطنانم باشید تا بیش از این قربانی اعمال تبعیضانه و ظالمانه حکام قرار نگیریم و تمامی حقوقی انسانی و ملی ما مورد احترام قرارگرفته و به رسمیت شناخته بشود.

قبلا از تلاش و حمایت شما برای حفظ صلح و دوستی بین کشورها و نجات انسان ها از ستم و استمداد و استسمار به سمت آزادی و استقلال و پیشرفت، نهایت سپاسگزاری را دارم و آرزوی موفقیت بیشتر شما را از خداوند متعال خواستارم. بااحترام فراوان شیراحمد شیرانی لازم به یادآوری است شیر احمد شیرانی فرزند چاکر متولد سی ام شهریور ۱۳۶۲، مجرد، اهل زاهدان و ساکن تهران، در تاریخ ۱۳/۳/۱۳۷۹ توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت شد.

آقای شیرانی به مدت ۲ سال در سلول انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات مورد بازجویی و شکنجه قرار داشته است. این زندانی اهل زاهدان نهایتا بعد از تحمل دو سال انفرادی درپی یک اعتصاب «خشک و تر» در یک دادگاه «نمایشی» به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق محاربه به تحمل ۲۲ سال حبس در تبعید محکوم شد.

سرگذشت اجمالی از هشت سال حبس این زندانی که خود آن را “زندگی در وضعیتی بین مرگ و زندگی” توصیف می کند را بخوانید.