بیانیه حزب مردم بلوچستان: بلوچ ماندگار است و بلوچستان برای هميشه خواهد ماند

«تصور ما در سنتو همیشه این بود که بلوچ‌ها در فرصتی سعی خواهند کرد با کمک شوروی دولت مستقل خود را ایجاد کنند. بنابراین تلاش ما این بود که تا حد ممکن آنها را از نظر سیاسی ضعیف، عقب‌مانده و نامتحد نگهداریم»

«تصور ما در سنتو همیشه این بود که بلوچ‌ها در فرصتی سعی خواهند کرد با کمک شوروی دولت مستقل خود را ایجاد کنند. بنابراین تلاش ما این بود که تا حد ممکن آنها را از نظر سیاسی ضعیف، عقب‌مانده و نامتحد نگهداریم»

اين جملات افشاگرانه از آقای محمود خلعتبری از سران رده های بالای مقامات سياسی دوران رژيم پهلوی و رئیس کل سنتو ([سازمان پيمان مرکزی] شامل کشورهای ترکيه و عراق، ايران و پاکستان در دوران جنگ سرد)، در گفتگویی با سلیگ.اس. هریسون نويسنده و پژوهشگر معروف آمريکايی، در امور سياسی ايران، پاکستان و افغانستان بيان شده است.

در ادامه اعمال سياستها و اجرای گام به گام طرح های همانندسازی اجباری فرهنگی، زبانی و مذهبی مردمان ايران با زبان و فرهنگ و مذهب مورد حمايت دولت های مرکزی حاکم بر ايران، مردم بلوچستان از زمان تسلط ارتش رضاشاه بر بلوچستان تاکنون شاهد چندين طرح هويت زدايی ملی و نتيجتاً تضعيف ساختارهای اقتصادی، سياسی- اجتماعی، فرهنگی، هنری و زبانی خود بوده اند.

بعد از تسلط نسبی ارتش و حکومت رضاشاه در بلوچستان، ابتدا رژيم پهلوی نه تنها اقدام به تغيير اسامی آباديهای تاريخی بلوچستان (مانند تغيير نام پهره به ايرانشهر، گِه به نيکشهر، گنداوگ به قصرقند، دزّآپ به زاهدان، حسين آباد به زابل و…نمود، بلکه بر خلاف خواست مردم بلوچ مناطق وسيعی از شمال بلوچستان را به خراسان جنوبی و همچنين غرب و شمال غربی آنرا به استانهای هرمزگان و کرمان الحاق نمود.

حکومت پهلوی پس از مدت کوتاهی اسم استان “بلوچستان” را ابتدا به استان “بلوچستان و سيستان” و سپس ناگهان به استان “سيستان و بلوچستان” تغيير داد، آنزمان نيز مثل امروز مقامات دولتی توجيه انضمام مناطق بلوچستان به استانهای همجوار را، مديريت امور اداری بهتر جهت توسعه و رشد سريعتر جامعه مردم بلوچ در پاره های الحاقی اعلام نمودند.

اما در عمل پس از گذشت 80 سال از آنزمان، مردمان بلوچ ساکن آن مناطقی که سرزمینشان به استانهای همجوار ضمیمه شده است، حتی بیشتر از بلوچها ساکن در بلوچستان، مورد آماج انواع تبعيض های اقتصادی، اجتماعی، کاریابی و معیشتی و تحقیر فرهنگی و مذهبی قرار داده شده، بسر ميبرند.

سازمان دیده بان حقوق بشر در گزارش ماه سپتامبر 1997 خود چنين آورده است: «مناطق بلوچ‌نشین بشکل سیستماتیکی، توسط دولتهای متعدد طوری تقسیم شده است که یک تناسب نادرست جمعیتی برعلیه بلوچها ایجاد شود، مناطق مدیریتی و سیاسی طوری تنظیم گشته اند که از استانی با جمعيت اکثریت بلوچ جلوگیری شود، تا از اين طريق مانع انتخاب نمایندگان محلی گردند. مهاجرت غیر بلوچها در طی حکومت پهلوی به این مناطق تا بدان حد تشویق می شد، که تقریبا چهل درصد مردم زاهدان مهاجران غیر بلوچ بودند». حکومت جمهوری اسلامی ایران نیز با شدت بيشتری به این سیاست ادامه داده است، بطوری که در ادامه اين گزارش چنين آمده است: «از اواسط 1990 برنامه ای سیستماتیک توسط مقامات در حال اجرا است تا تناسب جمعیت در شهرهايی همانند زاهدان، ایرانشهر، چابهار و خاش را تغییر بدهد.

تشويق به مهاجرت کارمندان اداری، تجار و کسبه از استانهای ديگر به بلوچستان، همواره با مشوق هايی همچون دريافت مزايای دوری از مرکز، بدی آب و هوا، واگذاری مناسب ترين زمينهای تجاری و مسکونی شهری، حمايتهای مالی بانکها از طريق وام های بدون بهره دراز مدت و پشتيبانی بيقيد و شرط نيروههای نظامی و امنيتی موجود در بلوچستان، در راستای اجرای سياست “تغيير تناسب و بافت جمعيتی” مردم بلوچ و تبديل آنان به اقليت در بلوچستان بوده است۔

عملکرد دولتهای تماميت خواه مرکزی پيشين ایران و همچنین نظام مستبد-ارتجاعی ولايت فقيهی جمهوری اسلامی در طول سه دهه حياتش، بیانگر آن است که اختلاف مردم بلوچستان با حکومت و دولتهای حاکم برایران، اختلافی سطحی نبوده، بلکه این ريشه در تاريخ دارد و اختلافی اساسی بر مبنای هویتهای تاريخی و ملی است، و راه حلی اساسی بر بنياد تأمين حاکميت مردم در بلوچستان را ميطلبد.

به معنای ديگر دسترسی به حقوق سياسی، اقتصادی، فرهنگی و آزادی های دموکراتيک مردم بلوچ در ايران زمانی میسرميگردد، که ملّت بلوچ به حاکمیت ملی و حق تعیین سرنوشت خود در ایران دست یابد.

سران نظام جمهوری اسلامی ايران بر خلاف شعارهای عوام فريبانه و برگزاری هفته های به اصطلاح وحدت ميان “اقوام” و “مذاهب شيعه و سنّی” در راستای به اصطلاح تأمين ثبات و امنيت و توسعه و يکپارچگی کشور، اما در سياستهای عملی خود دائم در حال ايجاد تفرقه و اختلاف در ميان “اقوام” و “مذاهب” تلاش می کنند. اعمال سياست کهنه “تفرقه بينداز و حکومت کن” نظام حاکم، حتی قبايل و عشاير مليت هایی مانند ملّت بلوچ را نيز در نورديده و باعث خونريزی های بيشمار و به ناحقی گرديده است۔

هسته ها و شوراهای متعدد سیاست گذاری های نظام جمهوری اسلامی ايران نظیر شورای (مخفی) راهبردی نظام در دفتر ولی فقيه، کميته تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و همچنين مراکز پژوهشی مجلس و غیره، مدام در حال بررسی و تدارک طرح هايی با هدف محّو هویت ملی مردم بلوچ و سرزمین تاریخی بلوچستان بوده و ميباشند۔

از آنجائیکه نام بلوچ و بلوچستان طی دهه ها مقاومت مردمِ آن در مقابل تبعيضات حکومتی و مبارزه برای نیّل به آزادی و برابری و زندگی با عزت گره خورده است، برای حاکمان سرکوبگر این مورد، مفهومی معادل مقاومت در مقابل زورگويی های آنان محسوب میشود۔

اخيراً آشکار گشته است که دولت اسلامی ايران طرح هايی جهت تجزيه ا”ستان سيستان و بلوچستان” به چند استان کوچکتر، با حفظ نام سيستان و حذف نام بلوچستان در دست اجرا دارد و عملاً چندين اداره دولتی وابسته به وزارت کشور در دولتِ آقای حسن روحانی اقدام به حذف نام بلوچستان در اسناد و مدارک دولتی نموده اند۔

سران نظام تبعيض آمیز و فتنه گر حاکم بر کشور، برای نشان دادن کينه ديرينه خود بدينسان در صدد پاک کردن نام بلوچ و بلوچستان از نقشه سیاسی و جغرافیای ایران برآمده اند، تا به ظن خود تیشه به ریشه هویت تاريخی، جغرافیائی و ملی مردم بلوچستان بزنند، زيرا که آنان در پس اذهان عقب مانده و متحجر خويش باور دارند که با پاک کردن صورت مسئله، اصل مسئله را حل کرده اند!

حزب مردم بلوچستان که برای دستیابی حاکمیت ملی مردم بلوچستان مبارزه میکند ،تکه، تکه و پاره کردن سرزمین مادری و تاريخی بلوچستان و حذف نام “بلوچستان” از اسناد و مدارک اداری را، در مسیر ادامه سياستهای قبحانه و مخرب همیشگی حکومتی و به مثابه “قتل عام ملی مردم بلوچ” توسط رژیم جمهوری اسلامی به شمار می آورد و با شدت آنرا، محکوم مينمايد.

سران حکومتی بايد بدانند، که نسل کنونی مردم بلوچ ديگر آن نسل چندين دهه پيش نبوده و نیستد، آنان با هر ايده و مرام، مسلک و مذهبی که باشند آگاهانه و متحد از بلوچ و بلوچستان که دو هويت جدايی ناپذير از يکديگرند، بدفاع برخواهند خاست.

حزب مردم بلوچستان پیوستن داوطلبانه بخشهای جدا شده بلوچستان به سرزمین مادری بلوچها را بخشی از مبارزه ملی مردم بلوچستان، برای دستیابی به حاکمیت ملی مردم بلوچ در سرزمین مادری خود دانسته و از آن دفاع می کند.

حزب مردم بلوچستان

تیر 1993، ژوئیه 2014