جواب نامه رئیس شورای شهرستان سرباز به رئیس جمهور (از طرف عبدالستار دوشوکی مدیر مرکز مطالعات بلوچستان – لندن)

چهار سال پیش حسن روحانی برای جذب آرای اهل سنت و اقوام ایرانی در بیانه ده ماده ای شماره سه خود بیش از ده قول و وعده داده بود و بر مبنای آن اکثریت قاطع آرای مردم اهل سنت و اقوام و بخصوص بلوچها را به خود جذب کرد. هیچکدام از وعده های ایشان عملی نشدند. علیرغم خلف وعده مطلق روحانی و فقر و بیکاری و تبعیض و وضعیت امنیتی گسترده در بلوچستان، باز هم “عده ای” مردم را مطیعانه بپای صندوق های رای کشاندند تا این بار بیش از بار پیش به روحانی ء بدعهد و بدقول رای بدهند. این داستان غم انگیز در طی ۳۸ سال گذشته بارها تکرار شده و رژیم جمهوری اسلامی به این نتیجه بسیار مشخص و قطعی رسیده است که هر چقدر مردم بلوچ را فقیر و “وار” و محروم و سرکوب شده نگه دارند، این مردم بیش از پیش و مهمتر از آن بیش از مردمان بقیه نقاط نسبتا مرفه کشور، به “نظام” عرض ارادت (در عمل) خواهند کرد و بیشتر از هر کجای ایران رای خواهند داد. این رفتار شگفت آور اما رضامندانه و سلطه پذیر باعث تعجب و حیرت بقیه هموطنان شده است.

جناب آقای عیسی درخشان رئیس محترم شورای شهرستان سرباز نامه سرگشاده حضرتعالی به رئیس جمهور در مورد بی توجه ای مطلق دولت نسبت به گرمای وحشتناک و نبود برق و آب شرب و غیره در شهرستان سرباز را در سایت کمپین فعالین بلوچخواندم. از آنجایی که مسبوق به سابقه است به احتمال خیلی زیاد جوابی از ایشان دریافت نخواهید کرد چون “با عرض معذرت” خر ایشان از پل انتخابات گذشته است.

به همین دلیل با خود فکر کردم که دردنامه جنابعالی که منتخب مردم هستید بی جواب نماند. در نامه سرشار از خود فروداریو عرض ارادت بیمورد و عشق و محبتتان از قلب نازنین رهبر، و عشق %۹۰ مردم شهرستان سرباز به نظام و رهبری و روحانی نوشته اید و از مصائب غیرقابل توصیف کودکان و سالمندان و بیماران در گرمای بی سابقه بالای ۶۰ درجه نوشته اید و از تپش قلوب مردم شهرستان سرباز برای میهن اسلامی نوشته اید.

میهنی که سهم ما بلوچها در آن جز فقر،بینوایی، بیماری، محرومیت، تبعیض، بیسوادی، ناله و زاری، افلاس، سرکوب و در نهایت لاوه و مداهنه گداوارانه از صاحبان قدرت نبوده و نیست. زیرا ما فرزندان درجه دو و یا حتی درجه سه این مرز و بوم هستیم. در نامه پرمهر خویش از انجام وظیفه شرعی مردم در شرکت در انتخابات و رای دادن به روحانی نوشته اید، و اینکه از این حماسه شرکت پرشکوه شما در صفوف انتخابات و آنهم در آن گرمای طاقت فرسا و باورنکردنی شهرستان سرباز دشمنان و بدخواهان مایوس شده اند و دوستان امیدوار ـ عـجـب! . بنده از سابقه اجتهادی و تحصیلات فقه ای جنابعالی اطلاعات واثقی ندارم مبنی بر اینکه چرا و چگونه انتخاب یک رئیس جمهور شیعه مذهب در انتخاباتی که اهل سنت حق و اجازه نامنویسی و انتخاب شدن ندارند، برای اهل سنت یک واجب شرعی است؟

آیا جنابعالی اطلاع دارید یک سـُـنی از نظر شرعی و قانونی نمی تواند رئیس جمهور بشود.

پس چگونه مشارکت اهل سنت در انتخابات ریاست جمهوری یک وظیفه شرعی برای اهل سنت است که شما بعنوان منتخب مردم بجای مطالبه قاطعانه و بلاتعارف و مصمم حداقل حق و حقوق خویش در این شرایط طاقت فرسا، عاجزانه و با افتخار از ادای تکالیف شرعی و قانونی و اخلاقی مردم شهرستان سرباز سخن می گوئید. چهار سال پیش حسن روحانی برای جذب آرای اهل سنت و اقوام ایرانی در بیانه ده ماده ای شماره سه خود بیش از ده قول و وعده داده بود و بر مبنای آن اکثریت قاطع آرای مردم اهل سنت و اقوام و بخصوص بلوچها را به خود جذب کرد.

هیچکدام از وعده های ایشان عملی نشدند. علیرغم خلف وعده مطلق روحانی و فقر و بیکاری و تبعیض و وضعیت امنیتی گسترده در بلوچستان، باز هم “عده ای” مردم را مطیعانه بپای صندوق های رای کشاندند تا این بار بیش از بار پیش به روحانی ء بدعهد و بدقول رای بدهند.

این داستان غم انگیز در طی ۳۸ سال گذشته بارها تکرار شده و رژیم جمهوری اسلامی به این نتیجه بسیار مشخص و قطعی رسیده است که هر چقدر مردم بلوچ را فقیر و “وار” و محروم و سرکوب شده نگه دارند، این مردم بیش از پیش و مهمتر از آن بیش از مردمان بقیه نقاط نسبتا مرفه کشور، به “نظام” عرض ارادت (در عمل) خواهند کرد و بیشتر از هر کجای ایران رای خواهند داد. این رفتار شگفت آور اما رضامندانه و سلطه پذیر باعث تعجب و حیرت بقیه هموطنان شده است.

از خلیفه چهارم مسلمین در خطبه ۲۹ نهج البلاغه نقل است که ” لاَیَمْنَعُ الضَّیْمَ الذَّلِیلُ! وَ لاَیُدْرَکُ الْحَقُّ إِلاّ بِالْجِدِّ”. یعنی مردم ضعیف و ناتوان و مطیع هرگز نمی توانند ستم را از خود دور کنند؛ زیرا حق گرفتنی است و نه دادنی”. برای طرح مطالبات برحق و فوری خویش حداقل از از حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان یاد بگیرید که در این مورد اعتراض شدیدی کرده است و گفته است که مردم استان سیستان و بلوچستان بیشترین رأی را به آقای روحانی داده‌اند، اما متأسفانه آقای روحانی وعده و وعید می‌دهد، اما در عرصه عمل اقدامی نمی‌کند.

نمایندگان چابهار و ایرانشهر در مجلس شورای اسلامی نیز در تذکرات کتبی خویش از وزیر نیرو خواستند به مشکلات مردم، افت ولتاژ و نبود برق و تعرفه های تنبیهی و بسیار بالاو نبود آب شرب در گرمای ۵۳ درجه رسیدگی کنند. اما کو گوش شنوا؟ در پایان حضرتعالی را به این نکته ظریف رجوع می دهم که در بین علمای ایران رسم است هر نوع سختی و بلای طبیعی را نشانه قهر خداوند در اعتراض به رفتار مردم آن منطقه نسبت می دهند (که شخصا به آن باور ندارم) . آیا این گرمای جهنمی و طاقت فرسا پاداش ادای وظیفه شرعی و اخلاقی شما برای شرکت نود درصدی در انتخابات و رای به کسی است که هرگز به مطالبات و نامه های شما جواب نداده و نخواهد داد؟

بقول سهراب سپهری چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.

گریه کردن روی قبری که دورنش مـُـرده نیست

از چه می نالی رئیس ! “خودکرده را تدبیر نیست”

وقت شکوه کردن از گرما و برق، این تدبیر نیست

انتخاب شده است او، دست تو دیگر بجایی گیر نیست

چشم های پر امیدت را کمی واکن، نمی بینی مگر

روی دیوار دلت قاب امید است ولی تصویر نیست.

عبدالستار دوشوکی

مرکز مطالعات بلوچستان – لندن

پنجشنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۶