حمله به هویت بلوچ/ اکبر شهنویی

مردم بلوچ در ایران، که عمدتاً در استان سیستان و بلوچستان زندگی می‌کنند، با موج جدیدی از چالش‌های سیاسی و فرهنگی روبرو هستند زیرا رژیم ایرانی پیشنهاد تقسیم این استان به چندین بخش را مطرح کرده است. این حرکت به عنوان تلاشی برای به حاشیه راندن بیشتر جمعیت بلوچ و محو هویت آن‌ها از طریق حذف نام “بلوچ” از مناطق اداری تلقی می‌شود.

پیش‌زمینه‌ای از سیستان و بلوچستان
سیستان و بلوچستان، دومین استان بزرگ ایران، خانهٔ جمعیت قابل توجهی از بلوچ‌ها است که تخمین زده می‌شود حدود ۹۰٪ از ساکنان استان را تشکیل می‌دهند. این منطقه همواره به لحاظ اقتصادی و سیاسی به حاشیه رانده شده است. با وجود منابع طبیعی غنی از جمله نفت، گاز و مواد معدنی، این استان از توسعه نیافتگی شدید، نرخ بالای فقر و سطح پایین سواد رنج می‌برد.

تقسیم پیشنهادی و پیامدهای آن
پیشنهاد دولت ایران برای تقسیم سیستان و بلوچستان با تردید و مقاومت جامعه بلوچ روبرو شده است. فعالان معتقدند که این تقسیم‌بندی یک حرکت استراتژیک برای کاهش نفوذ سیاسی بلوچ‌ها و تضعیف انسجام اجتماعی آن‌ها است. با تغییر نام و سازماندهی مجدد این مناطق، دولت به دنبال تضعیف هویت بلوچ و سرکوب خواسته‌های آنان برای خودمختاری و حقوق بیشتر است.

این طرح همچنین شامل تغییرات اداری است که به موجب آن مناطق سنتی که توسط مردم بلوچ سکونت دارند، توسط مقامات از سایر گروه‌های قومی، به‌ویژه فارس‌ها، اداره خواهد شد. این موضوع با سیاست‌های گسترده‌تر رژیم برای به حاشیه راندن اقلیت‌های قومی با حذف آن‌ها از موقعیت‌های سیاسی و فرصت‌های اقتصادی مهم مطابقت دارد.

زمینه تاریخی و مقاومت کنونی
زمینه تاریخی مبارزه بلوچ‌ها برای درک مقاومت در برابر این طرح بسیار مهم است. مردم بلوچ دارای تاریخ غنی از مقاومت در برابر سلطه بوده و همواره به خودمختاری و میراث فرهنگی خود ارزش قائل بوده‌اند. تقسیم‌بندی پیشنهادی به عنوان ادامه تلاش‌ها برای تضعیف موجودیت فرهنگی و سیاسی آن‌ها دیده می‌شود.

نیت رژیم برای تقسیم سیستان و بلوچستان بخشی از استراتژی گسترده‌تر برای کنترل و سرکوب جمعیت بلوچ است. با تکه‌تکه کردن این استان، دولت به دنبال تضعیف توانایی جامعه بلوچ برای سازماندهی و مقاومت در برابر سرکوب است. بلوچ‌ها اعتراضات و اعتصابات متعددی را برای مخالفت با این طرح سازماندهی کرده‌اند و نشان داده‌اند که عزم خود را برای حفظ هویت و حقوق خود دارند.

هویت و محو فرهنگی
تقسیم‌بندی پیشنهادی فقط تهدیدی برای سیاست نیست، بلکه برای بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه بلوچ نیز تهدیدی جدی است. حذف نام “بلوچ” از مناطق اداری، حمله مستقیمی به هویت مردم بلوچ است. این محو سمبلیک با هدف کاهش اهمیت تاریخی و فرهنگی مردم بلوچ در داخل ایران انجام می‌شود.

مقاومت در برابر این تقسیم‌بندی پیشنهادی فقط به مرزهای اداری محدود نمی‌شود بلکه به حفظ جوهره تاریخ، زبان و سنت‌های بلوچ‌ها برمی‌گردد.

زمینه گسترده‌تر سرکوب
پیشنهاد تقسیم در میان افزایش سرکوب مردم بلوچ مطرح می‌شود. رژیم ایرانی نظارت، آزار و اذیت و دستگیری فعالان بلوچ، چه در داخل ایران و چه در خارج از آن را تشدید کرده است. به حاشیه‌راندگی اقتصادی و طرد سیاسی که بلوچ‌ها با آن مواجه‌اند، تنها مبارزه آن‌ها برای شناخت و حقوقشان را تشدید کرده است.

تقسیم‌بندی پیشنهادی سیستان و بلوچستان توسط بسیاری به عنوان تلاشی عمدی از سوی رژیم ایرانی برای محو هویت بلوچ و تضعیف نفوذ سیاسی آن‌ها تلقی می‌شود. این حرکت بخشی از الگوی گسترده‌تر حاشیه‌راندگی و سرکوبی است که مردم بلوچ با آن مواجه‌اند. همانطور که آن‌ها به مقاومت در برابر این طرح‌ها ادامه می‌دهند، جامعه بلوچ خواستار حمایت و شناخت بین‌المللی از وضعیت خود هستند.

https://akbarbalochvoice.com/experience-view/praesent-justo-dolor-4/index.html