زاهدان| درآمد سرانه مردم سیستان و بلوچستان به نسبت کشور اسفبار است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، امیر مرتضوی عصر امروز در کارگروه توسعه صادرات غیرنفتی سیستان و بلوچستان اظهار داشت: اگر بخواهیم در ارتباط با توسعه اقتصادی استان صحبت کنیم ابتدا باید بحث رشد اقتصادی را در نظر بگیریم که صادرات و واردات و به طور کلی تجارت پایه اصلی این بحث محسوب می‌شود.

مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استان سیستان و بلوچستان با بیان اینکه نرخ بازگشت سرمایه در بخش خدمات از تمامی بخش‌های اقتصادی بیشتر است، تصریح کرد: برای هر استان و هر کشوری که قرار باشد برنامه‌ریزی درزمینهٔ توسعه اقتصادی انجام شود، ابتدا محورهای توسعه را در نظر می‌گیرند.

وی با اشاره به این که سیستان و بلوچستان دارای ۶ محور اصلی توسعه است، تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین محورهای توسعه استان تجارت و ترانزیت است.

مرتضوی اظهار داشت: براساس آمار سازمان توسعه تجارت ایران از سال ۹۰ تا ۹۶ با تأسف باید بگوییم صادرات و واردات و به عبارت کلی تراز تجاری این استان هر سال منفی بوده است و این در حالی است که اگر به ظرفیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری استان نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم که این وضعیت شایسته استان نیست.

مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استان سیستان و بلوچستان تصریح کرد: به طور ویژه به مرزهای این استان باید به عنوان فرصت ناب اقتصادی نگاه شود ولی در طی این سال‌ها از این فرصت آن‌گونه که باید توجه نشده است.

وی افزود: در سیستان و بلوچستان حداقل ۳ ظرفیت تجارت وجود دارد که شامل ترانزیت، گمرکات و محصولات داخلی استان می‎شود.

مرتضوی با اشاره به اینکه آمار پایانه‌های مرزی و یا گمرکات استان رشد مثبت تراز تجاری را نشان می‌دهد، ادامه داد: هر چیزی که از گمرک خارج می‌شود متعلق به این استان نیست بلکه ممکن است از سایر استان‌های کشور از طریق گمرکات این استان خارج شود اما این آمار به اسم سیستان و بلوچستان نوشته می‌شود که این آمار باید تفکیک شود. به عبارتی آمار ترانزیت استان باید از آمار صادرات تولیدات استان جدا شود.

مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استان سیستان و بلوچستان همچنین به رتبه درآمد سرانه مردم سیستان و بلوچستان در کشور اشاره کرد و گفت: درآمد سرانه این استان در بازه زمانی ده ساله ۴۶ درصد میانگین کل کشور است که عددی بسیار اسف‌بار است.

وی خاطرنشان کرد: سیستان و بلوچستان در تمامی این ده سال گذشته براساس درآمد سرانه، آخرین استان بوده است و به لحاظ توزیع همین درآمد اندک نیز در بخش شهری جزو ۶ استان آخر کشور است. درزمینهٔ توزیع درآمد روستایی هم همین‌طور است با توجه به این که نیمی از مردم استان روستایی هستند، رتبه استان در توزیع درآمد روستایی قابل تحمل‌تراست. به عبارتی در این استان هم درآمد کم است و هم نامتعادل توزیع می‌شود.