زندگی در صد سال پیش/ محرومیت سهم اهالی هیرمند در شمال بلوچستان از ابتدایی ترین خدمات

به گزارش عصرهامون، گاهی طعم محرومیت آنقدر تلخ و عذاب آور است که اگر چه برخی مسئولان به روی خود نمی آورند اما شاید در تنهایی خود در مقابل مطالبات به حق مردم شرمنده باشند چرا که اهالی برخی از روستاهای کشور همچنان از نبود امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی در فقر و محرومیت به سر می برند و صدای گلایه و اعتراض شان به گوش شنوای آن دسته از مسئولان ذیربط نمی رسد تا چاره ای برای آن بیاندیشند.

در همین راستا برخی از اهالی روستاهای استان پهناور سیستان و بلوچستان هم از نعمت این امکانات بی بهره بوده اند به گونه ای که عدم دسترسی به مراکز درمانی و همچنین راه های ارتباطی مناسب سهم مردم بخش قرقری شهرستان هیرمند در شمال این استان است.

از آنجایی که نبود طبیب و همچنین عدم دسترسی افراد به مکان های درمانی یکی از مهمترین مسائل مرگ و میر در قرون گذشته به شمار می رود امروز شاهد آن هستیم پس از قرن ها که از این مسئله و پیشرفت روز افزون علم پزشکی و همچنین احداث بیمارستان های متعدد می گذرد بسیاری از روستاهای مرزی در شمال این استان همچنان به شیوه صد سال گذشته زندگی خود را سپری می کنند.

بخش قرقری شهرستان هیرمند که یکی از محروم ترین مناطق کشور نیز محسوب می شود، فاقد هر گونه امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی است.

عدم دسترسی به مراکز درمانی و همچنین راه های ارتباطی مناسب، باعث شده تا برخی از روستاهای این بخش با محرومیت شدید رو به رو شود.

روستای تپه کنیز شهرستان هیرمند یکی دیگر از این مناطق است که دارای 70 خانوار و یا به طور کل بیش از 400 نفر جمعیت دارد اما فاقد هر گونه راه ارتباطی به بیرون از روستا است. به گونه ای که روزانه یک الی دو خودروی وانت می توانند از راه دشوار روستای تپه کنیز تردد کنند و اگر یکی از افراد این روستا به مارگزیدگی و یا بیماری دچار شود باید کیلومترها راه را پیاده و یا همانجا تلف شود.

اگر چه اهالی روستای تپه کنیز این شهرستان بارها جهت رسیدگی به این موضوع به مسئولین مراجعه کرده اند اما هیچ یک از آنها توجهی به این موضوع نداشته اند.