سفر رئیس جمهور ایران به پاکستان و استراتژی امنیت (استمرار سرکوب و تبعیض حکومتی، در هر دو سوی بلوچستان) در سیستان و بلوچستان

دیدار های سیاسی و امنیتی سران ایران و پاکستان، جهت هماهنگ نمودن اقدامات برای سرکوب هر چه بیشتر بلوچهای دو کشور
به گزارش عصرهامون، رئیس‌جمهور در سفری دو روزه تهران را به مقصد اسلام آباد ترک کرد که در این سفر محمد نهاوندیان رئیس‌ دفتر رئیس‌جمهور، محمدجواد ظریف، عبدالرضا رحمانی‌فضلی وزیر کشور، بیژن زنگنه وزیر نفت، محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنعت، معدن، تجارت، چیت‌چیان وزیر نیرو، قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت، سیف رئیس‌کل بانک مرکزی، فریدون دستیار ویژه رئیس‌جمهور همراهمی می کنند
پیشتر علی اوسط‌هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان از حضور خود در این هیات به عصرهامون خبر داده بود.
رئیس جمهور پیش از عزیمت به پاکستان در خصوص اهداف سفر خود در رسانه ملی سخن گفت.
وی در این سخنان خود مسائل امنیت مرزی را برای دو کشور مهم دانست و گفت: با پاکستان مرزی طولانی داریم و خوشبختانه موافقت نامه امنیتی بین دو کشور منعقد شده که باید هر چه سریع تر عملیاتی شود تا امنیت مرزهای شرقی و توسعه استان سیستان و بلوچستان را تامین کنیم.
بر این اساس در چند سال اخیر خاک کشور پاکستان محل طراحی عملیات تروریست ها علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است، به همین دلیل بعد از هر حادثه تروریستی و فرار تروریست ها به خاک پاکستان مقامات کشورمان انگشت اتهام این ناامنی ها را به سوی پاکستان نشانه می گرفتند، مقامات پاکستانی هم با ابراز تاسف نسبت به این حوادث به نوعی از آن گذر می کردند.
در هر حال عملیات های تروریستی و اقدام به کشتار افراد با هدف گل آلود کردن فضای امنیتی و برای بهره برداری های سیاسی و سودجویانه با حمایت برخی از سرویس های اطلاعاتی کشورهای همسایه از موضوعاتی است که سیستان و بلوچستان را در طی سال های گذشته با مشکلاتی روبرو کرد.
اگر چه ترور های کور و شیطنت های عوامل خود فروخته استکبار در چند ساله گذشته که به ویژه در جنوب سیستان و بلوچستان متاثر از فعاليت جريان هاي تند مذهبي خارج مرزها صورت گرفته و هدفی جز بر هم زدن وحدت حاکم بر این خطه از کشور اسلامی را نداشته است اما همیشه با هوشیاری مردم و علما استان همه این نقشه ها نقش برآب شده است.
آنچه این روزها در استان مشهود است امنیت پایداری است که به واسطه خون شهیدان شوشتری، محمد زاده و دیگر شهدای شیعه و سنی که در طول این سالها از جان خود گذشتند تا مردم این خطه امروز بیشتر از گذشته امنیت را لمس کنند و همین از جان گذشتگی های نیروهای بومی منطقه بود که نگرانی سرویس های اطلاعاتی بیگانه را تشدید می کرد.

ريشه ناامني در خارج مرز ها
علی رغم اینکه بسیاری از عوامل ناامني در سیستان و بلوچستان متاثر از وضعیت مرزهاي شرقی و تاثیرات نامطلوب همسایگان است تاکنون تدبیر شایسته ای از طرف دولتمردان برای حل آن در نظر گرفته نشده است.
متاسفانه تمایل دولت پاکستان به همکاري بيشتر با آمريکا، ناتواني سرويس اطلاعاتي این کشوردر مقابله با اشرار مرزي، وجود برخي عوامل حمايت کننده از اشرار ضد انقلاب در سرويس امنيتي پاکستان، عدم حاکميت دولت مرکزي بر برخي از مناطق ايالتي از جمله برخي مناطق هم مرز با ايران، حضور ماموران اطلاعاتي کشورهاي غربي نظير آمريکا و انگليس در منطقه از جمله عواملی است که منشا آن در آنسوی مرز ها است و به ایجاد ناامنی در منطقه کمک می کند.
فعاليت باندهاي شرور اعم از اشرار سياسي معاند يا مجرمان و اعضاي باندهاي جرائم سازمان يافته و قاچاق مواد مخدر در مناطق مرزي، عدم همکاري جدي در استرداد مجرمان فراري به پاکستان، اختلاط جمعيت دو سوي مرز با يکديگر و آسيب هاي فراوان ناشي از اين حالت نظير ايجاد زمينه هاي تجزيه طلبي قومي، بيکاري و محروميت شديد اقتصادي در بلوچستان پاکستان که مولد جرائم زيادي در ايران است همگی از مشکلاتی است که با ناامنی ها و شرارت در سیستان و بلوچستان گره خورده است و به زعم بسیاری از کارشناسان امنیتی ریشه در کشور همسایه دارد.
فعاليت حاميان راديکاليسم اسلامي با گرايش هاي تند نزديک به جريان سلفي و وهابيت که عامل تشديد فرقه گرايي مذهبي است، قاچاق انسان، سلاح و مهمات، کالا و سوخت، فعاليت گسترده باندهاي قاچاق مواد مخدر، افزايش حمايت آمريکا و صهیونیزم و قدرت هاي خارجي از تمايلات واگرايانه در درون اقوام ايرانی و پاکستانی، نفوذ و سرمايه گذاري برخي کشورها در مناطق ايالتي پاکستان مثل عربستان و امارات نیز از فاکتور هایی است که نمی توان در ایجاد ناامنی در مرز های شرقی نادیده گرفت.
البته نمی توان از عدم وجود اشتغال مناسب، سطح پايين رفاه و فرهنگ، تعارض هاي فرهنگي و قومي و مذهبي، وجود برخي جريان هاي مرکز گريز، فعاليت جريان هاي تند مذهبي متاثر از خارج مرزها، عدم مديريت صحيح، نبود کنترل کامل بر مناطق مرزي در مرز های شرقی از جمله دلایلی است که بر ناامنی در سیستان و بلوچستان دامن زده است گذر کرد.

توافقنامه ای که خاک می خورد
با این تفاسیر اما نزدیک به دو سال است که نمایندگان مجلس موافقت‌نامه‌های همکاری‌های امنیتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان را به تصویب رساندند، توافق نامه ای که بسیاری آن را ضامن کاهش فعالیت های تروریستی در مرزهای شرقی ایران می دانستند.
برای این منظور اردیبهشت ماه 93 رحمانی فضلی وزیر کشور راهی پاکستان شد تا در سفر به اسلام‌آباد در زمینه اجرایی کردن موافقت‌نامه امنیتی بین دو کشور درخصوص مبارزه با تروریسم و قاچاق را فراهم سازد اما در عمل این موافقت نامه فقط روی کاغذ بود.
صاحبنظران فرمایشی بودن این موافقت نامه امنیتی را آنجا می دانند که بعد از دستگیری عبدالستار ریگی در اسفند ماه 93 و سخنان حسینعلی امیری قائم مقام وزارت کشور که گفته بود: آماده ایم این تروریست را در اسرع وقت تحویل بگیریم و پس از آن اقدامات حقوقی و قضایی برای محاکمه وی در کشور آغاز خواهد شد واز جنبه قانونی نیز رسیدگی به اتهامات او در صلاحیت دادگاههای جمهوری اسلامی ایران است، هیچ اقدامی از سوی دولت پاکستان برای استرداد این فرد به ایران صورت نگرفت.
هر چند که چندی بعد برخی از منابع خبری از آزادی آخرین بازمانده خانواده ریگی با فشار سرویس های اطلاعاتی عربستان خبر دادند.
رفتارهای دوگانه پاکستان در طول این سالها باعث بی اعتمادی زیاد مردم سیستان و بلوچستان به این کشور شده است در هر حال مردمان پهناورترین استان کشور انتظار دارند رئیس جمهور در سفر پیش روی خود به پاکستان علاوه بر پایان دادن به تعلل در توافقنامه امنیتی با پاکستان زمینه ساز توسعه در سیستان و بلوچستان شود.
تفکر در مورد امنيت ملي و امنيت داخلي کشور بدون توجه به امنيت مرزها غير ممکن است به خصوص براي کشوری چون ايران که داراي تنوع مرزها و تعدد همسايگان و تداخل هاي قومي و فرهنگي با کشورهاي پيراموني هستند موضوع مديريت و کنترل مرزها مسئله اي بسيار حياتي و استراتژيک محسوب مي شود.