سیاست های تبعیض آمیز رژیم جمهوری اسلامی علیه ی ملت بلوچ / حسن هوت

سیستان و بلوچستان پهناورترین استان در ایران است، اما دارای پایین ترین شاخص های آموزشی، بهداشتی، رفاهی و اقتصادی میباشد. سیاستهای تبعیض آمیز رژیم ایران مردم بلوچ را عملا شهروند درجه دو و سه و گاها غیر ایرانی به حساب میاورند، که وجود بیش از صدهزار شهروند بلوچ بدون شناسنامه گواه این امر می باشد.

طبق آمارهای رسمی هفتاد درصد مردم سیستان و بلوچستان زیر خط فقر با کمترین امکانات رفاهی زندگی میکنند. شرایط بد اقتصادی و نبود کار در بلوچستان باعث شده هست، تا بخشی از مردم از سر ناچاری و بدبختی برای سیر کردن شکم خود و خانواده خویش، مجبور به گازوئیل کشی و مبادله کالا به کالا از دو مرز بلوچستان ایران و بلوچستان پاکستان گردند، این کار نیز با سود اندک هزینه های جانی جبران ناپذیر برای خانواده های بلوچ را در پی دارد.

نیروهای مرصاد، سپاه پاسدارن و انتظامی که آتش به اختیار هستند، بی مهابا به سوی آنان شلیک میکنند که هر روز در بلوچستان مادرانی داغدار و فرزندانی یتیم و بی سرپرست میشوند.

‎وضعیت آموزشی نیز در بلوچستان بسیار اسفبار است، طبق آمار رسمی صدهزار دانش آموز بلوچ امکان رفتن به مدارس را ندارند. مدرسه در ذهن کودکان بلوچ‌ یعنی کپر و سقف آسمان که هیچ شباهتی به مدرسه واقعی ندارد. با وجود همه این محرومیت ها اگر کودکی بتواند تحصیل حاصل نماید، اما بعد از پایان تحصیل در زمان جوانی و کار، بطور واقعی مورد تبعیض قرار میگیرد و هرگز پست های کلیدی و مهم به بلوچها سپرده نمی شوند.

‎همه پست های کلیدی و مهم در دست غیر بومی ها میباشند و جوانان تحصیل کرده بلوچ که خود تحصیل بخاطر نبود امکانات آموزشی در بلوچستان یک‌ پروسه ی سخت و طولانی میباشد، با این حال اکثرا بیکار و یا به پست های خیلی پایین تر فرستاده میشوند.

‎نیروهای انتظامی بلای جان مردم بلوچ هستند، طبق دستور مقامات عالی رتبه رژیم ماموران نیروی انتظامی دارای حکم تیر مستقیم به مردم بلوچ میباشند، نیروهای انتظامی اگر به کسی مشکوک شوند بدون تلاش جهت دستگیری وی،آنها مستقیم بسوی آن بلوچ شلیک میکنند، در بلوچستان روزانه شاهد کشته شدن جوانان بلوچ هستیم که توسط ماموران امنیتی در شهرها و معابر کشته میشوند.

اخیرا در حادثه واقعا دردناک و شرم آور برای رژیم ایران، در ایرانشهر نیروهای انتظامی اقدام به کشتن کودک سه ساله بلوچ به نام “مرتضی روستا” کردند.

‎بلوچستان در نگاه حاکمان جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک تهدید به حساب می آید و همواره فعالین سیاسی، فرهنگی، مذهبی و حقوق بشری نیز، با بدترین اتهامات امنیتی روبرو شده دستگیر گشته و به زندان یا اعدام محکوم میشوند.

به طور مثال، یعقوب مهرنهاد وبلاگنویس بلوچ با طرح مسائل و مشکلات بلوچستان به اتهام محاربه توسط رژیم اعدام شد، وی اولین وبلاگ نویس جهان بود که به جرم گفتن حق، حقیقت و عدالت، توسط رژیم سرکوبگر ایران اعدام شد.

رژیم جمهوری اسلامی همواره با نگاه امنیتی به فعالین سیاسی و اجتماعی بلوچستان مینگرد، در طول چهل سال عمر حکومت اسلامی، آمار اعدامیان و زندانیان بلوچ در مقایسه با دیگر ملیت های ایران، بیشتر بوده است.

‎یکی از نمونه های بارز با نگاه امنیتی، زندانی سیاسی صابر ملک رئیسی است که در سن پانزده سالگی بدون داشتن هیچ گونه جرم و سابقه ی امنیتی و سیاسی، صرفا جهت انتقام گرفتن از برادرش، ایشان را دستگیر و به پانزده سال زندان و تبعید محکوم ‌کردند.

‎ستم و تبعیض حکومتی علیه مردم بلوچ انتهایی ندارد، بلوچ ها در همه زمینه های و در همه شاخص ها در آخرین رده قرار دارند. ما جوانان بلوچ با اتکا‌ به توانایی های خود و با همکاری نهادهای حقوق بشری و بین المللی خواستار توقف دستگیری، زندان و لغو اعدام و پایان دادن نقص حقوق بشر در بلوچستان، توسط حاکمیت جمهوری اسلامی هستیم.

به امید روزی که ملت بلوچ به حق و حقوق واقعی خود، یعنی آزادی و حق تعیین سرنوشت و رفاه اجتماعی دست یابد.

آباد و آزاد باد بلوچستان

حسن هوت

14 اسفند 1397 / 5.مارج.2019