قطعی ۲ ماهه آب شرب در روستای “هزاره‌ای” قصرقند
روستای هزاره‌ای از توابع شهرستان قصرقند، نزدیک به دو ماه است که آب شرب این روستا قطع شده و اهالی روستا در تنگنا به سر برده و به سختی آب شرب خود را تامین می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قصرقند، اینجا هزاره‌ای است، روستایی با هزار نفر جمعیت، نزدیک دو ماه است که آب شرب روستا قطع شده است، در این روستا نه چاه و نه قناتی وجود دارد که اهالی بتوانند آب شرب‌شان را از آنجا تامین کنند. اهالی روستا در تنگنا هستند و به سختی آب شرب خود را تامین می‌کنند.
روستایی با هزار نفر جمعیت بدون آب شرب سالم در دولت تدبیر و امید
این روستا از توابع شهرستان قصرقند و یک کیلومتر پایین‌تر از روستای حمیری قرار گرفته است.در سال‌های اوایل انقلاب حتی زمانی که این روستا برق نداشت دارای آب لوله کشی آشامیدنی بود.
اما بعد از 12 سال، چاهی که آب از آنجا تامین می‌شد نیز خشک شد و بعد از آن هیچ‌گونه اقدامی برای حفر چاه دیگری و یا تعمیق چاه قبلی صورت نگرفت و کم کم لوله‌های آب پوسیده، منبع ذخیره آب خراب شد و از بین رفت.
16 سال مردم بدون آب آشامیدنی سالم زندگی خود را می‌گذراندند و از آب رودخانه برای شست و شو، پخت و پز و آشامیدن استفاده می‌کردند. در سال 1384 بودجه رهبری برای لوله کشی آب شرب روستای هزاره‌ای و روستای همجوار(حمیری) اختصاص یافت.
در این طرح، یک حلقه چاه در روستای کلمت برای آب رسانی در روستای فوق حفر شد به لطف مسئولان و پس از چند ماه کار و فعالیت شبانه روزی بالاخره آب شرب این دو روستا به بهره‌برداری رسید، اما…
اوایل بهره‌برداری آب لوله کشی در این روستا، دو روز در میان روزی فقط دو ساعت آب در لوله‌ها وجود داشت و مردم می‌توانستند از آن استفاده کنند، که البته این آب دو ساعته فقط آب خانوارهایی که خانه‌هایشان در ورودی روستا ساخته شده بود را تامین می‌کرد و آب به هیچ وجه تا خانه‌های آخر روستا نمی‌رسید و آنها مجبور بودند آب را از خانه‌هایی که آب شرب داشتند داخل گالن‌ها ذخیره و آن را تا خانه‌هایشان حمل کنند (حالا بماند از چه طریقی….).
زمانی که علت را جویا شدیم مسئولان آب و فاضلاب می‌گفتند که شماها یک حلقه چاه دارید و این حلقه چاه هم متعلق به اهالی روستای حمیری است و کفاف تامین آب دو روستا را نمی‌کند، و از شوراها و دهیاری روستا بخواهید که از سایر مسئولان بخواهند تا حلقه چاه دیگری برای تامین آب روستای خودتان حفر کنند تا آب روستای شما 24 ساعته موجود باشد.
با پیگیری اهالی روستا خوشبختانه یک حلقه چاه دیگری در همان روستا حفر شد (قابل ذکر است که منبع ذخیره آب این دو چاه مشترک است و در نزدیکی روستای حمیری قرار دارد)، که آب موجود در چاه دومی به مراتب بیشتر از چاه اولی است و می‌تواند آب آشامیدنی دو روستا را 24 ساعته تامین کند، اما زهی خیال باطل.
چون حتی بعد از حفر چاه دومی باز هم همان آش و همان کاسه است. تنها تفاوتی که با سابق داشت این بود که الان یک روز در میان روزی دو ساعت آب در لوله‌ها موجود است. علت را که از مسئولان پرسیدیم گفتند که چون لوله‌های آب دو روستا به صورت مشترک بوده و جمعیت روستای حمیری از روستای شما بیشتر است برای همین آب کمتری به روستای شما می‌رسد.
شما باید از مسئولان بخواهید که آب لوله شما را از ذخیره منبع آب جدا کنند. با پیگیری اهالی، شوراها و دهیاری روستا و با رایزنی‌هایی که با نماینده مجلس شهرستان، آقای جدگال و آب و فاضلاب شهرستان شد بالاخره موفق شدیم، لوله‌های سه اینچی از آب و فاضلاب بگیریم، که این لوله‌ها به مدت چهار ماه در منزل شورا بود و برای حفر کانال لوله‌ها اقدامی صورت نمی‌گرفت و علت را کمبود بودجه ذکر می‌کردند.
بالاخره بعد از اختصاص بودجه نا چیزی کانال‌ها حفر و لوله‌گذاری انجام شد. که در ایام لوله‌گذاری دقیقا محل اتصال لوله‌های روستای هزاره‌ای با روستای حمیری لوله‌ها با بیل مکانیکی که مشغول لوله‌گذاری بودند، قبل از ماه مبارک رمضان پاره شد و قرار شد که لوله آب را در همان روز از لوله‌های روستای حمیری جدا کنند.
با کمال نا باوری این کار با مقاومت اهالی روستای حمیری روبه‌رو شد و مانع کار کردن بیل مکانیکی شدند. اکنون قریب به دو ماه است که این روستا از آب شرب سالم بی بهره است.
