نامه جمعی از مادران داغدار زندانیان سیاسی و عقیدتی بلوچ اعدام شده در ۴ آبان به دبیر کل سازمان ملل متحد

یکسال از اعدام فرزندانمان می گذرد و پس از پیگیری های زیاد و رفتن به این دادگاه و آن دادگاه هنوز مسئولان قضایی پاسخ گوی چرای اعدام فرزاندمان نیستند و اینکه به کدامین جرم و گناه در ۴ آبان بدون اطلاع خانواده هایشان به طناب دار سپرده شدند نیستند.

محمد مرزیه دادستان زاهدان در ۴ آبان ۱۳۹۲ ،۱۶ تن از فرزندنمان زندانیان سیاسی عقیدتی بلوچ را در ساعت ۱ بامداد فراخوانده واعدام کرد این کار درست چند ساعت بعد از کشته شدن تعدادی از مأموران سپاه پاسداران در مکانی دیگر و بدون اینکه ربطی به فرزندانمان داشته باشد صورت گرفت .

در روزهای نخست پاسخ مسئولان قضایی نسبت به اعدام این زندانیان سیاسی عقیدتی مقابله به مثل و انتقام جویی از بلوچها عنوان شد و پس از عکس العمل سازمان های حقوق بشری و رسانه های بین المللی ، شروع به بازگویی اتهامات واهی که در جریان پرونده سازی علیه فرزندانمان بکار برده بودند ، نمودند تا از مسئولیت این جنایت شانه خالی کنند و خود را تبرئه نمایند.

اما امروز پس از گذشت ۱ سال از این جنایت هولناک ، کینه توزانه ، دوندگی و ارسال نامه های مکرر به مسئولان مربوطه و با بی پاسخی شان، از دبیر کل سازمان ملل و سایر مراجع حقوق بشری تقاضای رسیدگی و پیگیری این جنایت را داریم .

امید به این که سازمانهای حقوق بشر و صاحبان وجدانهای بیدار ما را در رساندن فریادهایمان یاری رسانند تا بانیان این جنایت به پای میز محاکمه کشانده شوند و پاسخ دهند که به کدامین گناه فرزندانمان را در سحرگاه ۴ آبان ۱۳۹۲ اعدام نموده اند.

لازم به ذکر است که مسئولان قضایی و وزارت اطلاعات در مورد هیچ یک از فرزندانمان مدرکی که ثابت کند گناهکار باشند ارائه ندادند و صرفا به دلیل بلوچ بودن و پایبندی به عقیده شان اعدام شدند.

جمعی ازمادران عزادار اعدام شدگان ۴ آبان ۱۳۹۲

آبان ماه ۱۳۹۳

مادران عبدالواهب ریگی،مهرالله ریگی ، حبیب الله ریگی نژاد شورکی،حامد وکالت، ناظر ملازهی