هشتم مارس روز جهانی زن گرامی باد
هر سال مراسم مربوط به “روز جهانی زن” در کشورهای مختلف برگزار میشود. هشتم مارس روزی نمادین در جهت احقاق حقوق زنانی است که حقوق اجتماعی آنها همواره نقض میشود. روز زن نشان دهندهی عزم راسخ برای دستیابی حقوق برابر با مردان در اجتماع و در همهی امور زندگی است.
از آغاز جنبش برابری طلبی زنان این جنبش توانسته است به بسیاری از خواستههای مهم خود در جوامع دموکراتیک دست پیدا کند. با این وجود زنان همچنان در کشورهای در حال توسعه و بخصوص در کشورهایی که سکولاریسم را تجربه نکردهاند از نابرابریهای اجتماعی، سیاسی، قضایی و حقوقی رنج میبرند. با تلفیق قوانین با باورهای اعتقادی در سیستم حقوقی و قضایی این کشورها، زنان از ابتداییترين حقوق انسانیخود در مقايسه با جوامع پيشرفته محروم هستند، و به عنوان شهروندان درجهی دوم و سوم محسوب میگردند.
با سقوط رژیم شاهنشاهی در ایران زنان که امیدوار به استقرار نظامی دموکراتیک بودند تا در سایهی حقوق برابر با مردان از احترام و منزلت انسانیای که شایستهی آن بودند برخواردار شوند، با سد آهنین قوانین زن ستیز رژیم استبدادی جمهوری اسلامی مواجه شدند- جمهوری اسلامی در قانون اساسی خود به تبعیض علیه زنان شکل قانونی داده است.
با اجرای قانون حجاب اجباری که وسیلهای برای عقب نگاه داشتن زنان در حوزهی فعالیتهای اجتماعی میباشد، جمهوری اسلامی خود را در رديف ستمکارترين نظامھاى قرن در نقض حقوق زنان به ثبت رسانده است. مجازاتهای غیر انسانی هنوز هم در مورد زنان در رژیم جمهوری اسلامی رواج داشته و ریشه در باورهای حاکمیت دارد.
در جمهوری اسلامی زنان نمیتوانند به مقامهای بالای سیاسی و حقوقى نائل شوند. طبق قانون اساسی هیچ زنی از حق رسیدن به مقام رهبری کشور، مقام قضايى یا دینی برخوردار نیست. در بسیاری از موارد حقوقى از جمله شهادت حقوقی، وراثت و خونبها حقوق زنان نصف مردان به حساب میآید.
بخش انکارناپذیری از مبارزات دموکراسی خواهانهی کنونی در ایران بر دوش زنان مبارزی است که برای رسیدن به دموکراسی و حقوق انسانی مبارزه میکنند.
جمھورى اسلامى ايران تداوم حيات ستمگرانهی خود را در اعمال سياستھا و قوانين تبعيض آميز جنسیتى، ملى و مذھبى میبیند و با سماجت ھر چه بیشتر سعى در ايجاد تفرقه و نفاق ميان فعالين برابرى خواه دارد. اکنون که عصر آگاھى و اطلاعات است، زنان بیش از پیش به حقوق خود آشنا شده، برای به دست آوردن آن به پا خواسته و همواره با به چالش کشیدن رژیم برای رسیدن به حقوق خود مبارزه نمودهاند.
در این میان با عقب نگاه داشتن هدفمند ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعهی بلوچستان توسط رژیم و نگاه امنیتی آن از کار سازمانها، مراکز و نھادھاى مدافع حقوق زنان بلوچ ممانعت به عمل میآید- زنان بلوچ علاوه بر ستم جنسیتی از ستم ملی نیز رنج میبرند.
به دليل نبود امکانات آموزشی کافی درصد بالایی از زنان بلوچ از آموزش محروم شدهاند و جذب بازار کار که در کنترل دولت است نمیگردند. تعداد زنان دارای آموزش عالی مشغول به کار در ادارات دولتی به دلیل تبعیضهای حکومتی و جذب غیر بومیها با هدف به هم زدن بافت جمعیتی بسیار محدود است. در پستهای تصمیم گیرندهی دولتی زنان بلوچ نمیتوانند حتی حضور کم رنگی داشته باشند. بدين سان آنها به شھروندان درجهی دوم و سوم تبدیل شدهاند.
در جوامعی مانند بلوچستان که میزان آگاهی و حق طلبی زنان به سبب عوامل عدیدهای چون باورها و بینشهای دست و پا گیر وارداتی، از امکان رشد و ترقی کمتری برخوردار شده است، زنان تحت ستمهای بیشتری هستند. حال آنکه در سنت سکولار، اخلاقگرا و برابری طلب ملت بلوچ، زنان از جایگاهی برابر نسبت به مردان برخوردار بودهاند. آنچه امروز در جامعهی مردسالار شدهی بلوچستان شاهد هستیم نتیجهی فرهنگ وارداتیای است که پس از اشغال بلوچستان جامعهی بلوچستان را دستخوش تغییرات ناخوشایند کرد.
با وجود همهی این اجحافات زنان بلوچ به خوبی نشان دادهاند که نه تنها شایستگی برابری با مردان را دارند بلکه در بعضی از موارد از تواناییهای بیشتری برخوردارند. مادر میر کَمْبَرْ، مادر دۆدا و بالانچ، بانلی مادر ملک میران و گل بی بی خواهر دادشاه و بسیاری دیگر از شیرزنان بلوچی بودهاند که صلاحیت و شایستگی خود را در میدان مبارزه پا به پای مردان بلوچ نشان داده و آن را به اثبات رساندهاند.
جای بسی خوشحالی است که جامعهی زنان بلوچستان نشان داده است حاضر به تسلیم شدن در مقابل قوانین و سنن زن ستیزانه نمیَباشد.
حزب مردم بلوچستان که براى رفع ھر گونه تبعيض نژادى، ملى، زبانى، فرھنگى و جنسیتى مبارزه میکند، در برنامه و اساسنامهی خود دربارهی “برابری کامل حقوق زن و مرد در همهی زمینهها و حمایت از تشکیلات زنان و مبارزه با تبعیضات جنسیتی” با صراحت تاکید نموده است.
حزب مردم بلوچستان بر این باور است که زنان نیمی از جمیعت ھر ملتى را تشکیل میدهند و باید از حقوق برابر با مردان در تمام عرصهها برخوردار باشند. رسیدن به حاکمیت ملی مردم بلوچ يا ھر ملت ديگرى بدون مبارزهی دوشادوش زنان و مردان و تأمين حقوق برابر انسانی آنها در جامعهاى دموکراتيک و سکولار امکانپذیر نیست. ضرورت پيوند سازمان یافته و ناگسستنى در مبارزه براى رفع ستم از زنان و مبارزه برای رفع ستم ملی از آنجا ناشى میشود که ھر دو، مبارزات برابرى طلبانه و رھايى بخش از جامعهی استبداد زده بوده و ھيچکدام به تنھايى قادر به شکست ديو استبداد قرون وسطايى و نھادينه کردن دموکراسى در جامعه نخواھند بود.
حزب مردم بلوچستان فرا رسيدن سالروز جھانى و تاريخى “زن” را به شيرزنان و شيرمردان مبارزى که براى حقوق برابر انسانى زنان با مردان مبارزه میکنند شادباش گفته و به جان باختگان اين مبارزه برابرى طلبانه درود میفرستد.
حزب مردم بلوچستان/ مارس 2022