کشتار رژیم جمھوری اسلامی ایران در جمعه ھای خونین زاھدان و خاش نه فراموش و نه بخشیده میشوند/ (ائتلاف سياسی متشکل از چهارده حزب، سازمان و جريان سياسی)
اینک دو سال از به خاک و خون کشیدن ملت بلوچ توسط نیروهای رژیم حاکم برایران در روز جمعه خونین زاهدان گذشت.
در روز جمعه ۸ مهر ماه ۱۴۰۱، در تظاھراتی که مردم بلوچ با شعار “زن، زندگی، آزادی”، /”ژن ،ژیان، ئازادی” ھمبستگی شان را با مردمان سرتاسر ایران علیه رژیم “ولایت شاھی” اعلام میداشتند و ھمزمان خواستار مجازات سرهنگ کوچکزایی ی متجاوز به کودک دختر بلوچ در شھر ساحلی چابھار بودند، با شلیک مستقیم تیربارھای نیروهای امنیتی رژیم از پشت سقف ساختمانھای مجاور، اقدام به کشتار بیش 100 نفر و زخمی نمودن بیش از 300 نفر به بھانه ی “تجزیه طلب” بودنشان نمودند۔ رژیم جمهوری اسلامی ایران با تیراندازی مستقیم به سمت مردمی که به جز سجاده ای بر دوش هیچ سلاح دیگری با خود نداشتند، نشان داد که رژیم جمھوری اسلامی ایران، هدفی جز حذف فیزکی، سرکوب و نابودی ملت بلوچ ندارد.
ملت بلوچ برای دادخواهی خون شهدای جمعه های خونین زاهدان و خاش و همگام و همسو با خیزش زن، زندگی، آزادی، سیزده ماه با جمعه های اعتراضی و با شعارھای به یاد ماندنی به خیابان آمده و خون شهدای خویش را فریاد زده و با صدایی رسا اعلام میکردند که از این رژیم گذر کرده و در جهت سرنگونی این نظام تا پای جان مبارزه می کنند. مشارکت گسترده زنان بلوچ در تظاهرات جمعه های اعتراضی و همراهی آنان در خیزش زن، زندگی، آزادی برگی دیگر در تاریخ بلوچستان را رقم زد وفریاد شان با شعار ” چه با حجاب، چه بی حجاب پیش بسوی انقلاب” طنین انداز تلاش و مبارزه ای است که علی رغم سرکوب، همچنان ادامه دارد.
اتحاد و همصدایی مليتهای گوناگون و مردمان سرتاسر ایران با ملت بلوچ، خط بطلانی بود بر برگزاری نشستها و کنفرانسهای حاشيه ساز رژیم جمهوری اسلامی ایران که در تلاش بود با هراس افکنی از تجزيه کشور، از اتحاد مردمان سرتاسر ايران جلوگیری کند. همبستگی و اتحادهای نانوشته ای که در این دوران به وجود آمد، به گسترش مبارزه و سراسری شدن آن ياری رساند و به تمامی جهانيان نشان داد که مردم ايران هيچ گونه همدلی و همراهی با دولت جمهوری اسلامی ایران نداشته، ندارند و نخواھند داشت. کشتار جمعه های خونین زاهدان و خاش نه تنها زخمی عمیق بر پیکر ملت بلوچ، بلکه زخمی بر روح تمامی آزادی خواهان و حق طلبان ایران گذاشت؛ اما مردمان مبارز ایران با قدرت همبستگی و در کنار هم بودن، این زخم را مرهم گذاشته و با عهدی پایدار صدای این خونهای ریخته شده تا رسیدن به دادخواهی و پیروزی بر این حکومت مذھبی ی جُرثومه ی فساد و غارتگر ھستی ایران، باقی خواھند ماند .
ما تشکلات سياسی فعال در همبستگی فراگير و کنگره مليتها بر اين باوريم که ادامه حيات جمهوری اسلامی ایران و استمرار مناسبات عقب مانده کنونی، پی آمدهای فاجعه باری برای نسلهای آينده ايران بدنبال خواهد داشت. بدون شک در آينده ای نه چندان دور، جنبشی ديگر در ادامه جنبشهای ترقی خواهانه ١٢٠ سال گذشته، که از مشروطيت تا کنون عليه ديکتاتوریهای تمامیتخواھانه ی سلطنتی و مذهبی در ايران جريان داشته اند، بوقوع خواهد پيوست و خیزش انقلابی ی این بارمردمان ايران، چارچوب ايرانی با ساختار سیاسی و اجتماعی جمھوری فدرال ، سکولار و دموکراتیک را پی خواھد ریخت۔
“کنگره مليتهای ايران فدرال”
“همبستگی فراگير برای آزادی و برابری در ايران”
(ائتلاف سياسی متشکل از چهارده حزب، سازمان و جريان سياسی)
۷ مهر ١٤٠٣ برابر با ۲۸ سپتامبر