کنفرانس سازمان ملل و مردم بدون نماینده (Unpo

در این کنفرانس ناصر بلیده ای (رئیس UNPO)، سناتور پُل استراوس (سناتور ناحیه کلمبیا)، بوهال مِنگل (WBO)، خانم کریستین فیر (دانشگاه جورج تاون) و تی. کومار (سازمان عفو بین‌الملل آمریکا) به ایراد سخنرانی پرداختند.

کنفرانس سازمان ملل و مردم بدون نماینده (UNPO) در واشنگتن دی‌سی با موضوع مسئله ژئوپولیتیک و وضعیت حقوق بشر در بلوچستان آغاز شد/ ترجمه، مسعود رئیسی 

 کنفرانس سازمان ملیت ها و اقلیت های غیر رسمی (UNPO) در واشنگتن دی‌سی با موضوع مسئله ژئوپولیتیک و وضعیت حقوق بشر در بلوچستان آغاز شد.

در تاریخ 5 اکتبر 2017، سازمان ملل و مردم بدون نماینده  (UNPO) در همکاری با سازمان جهانی بلوچ (WBO) کنفرانسی را در رابطه با بدتر شدن وضعیت حقوق بشر و همچنین وضعیت امنیتی دو قسمتِ بلوچستان در ایران و پاکستان و پیچیدگی های موثر ژئوپولیتیکی منطقه تشکیل داد.

این کنفرانس با عنوان «مقیاس بی عدالتی: ژئوپولیتیک کسب و کار، افراط گرایی تحت حمایت دولت و سقوط دموکراسی در بلوچستان» در مرکز هیل در اُلد ناوال هاسپیتال برگزار شد.

در این کنفرانس ناصر بلیده ای (رئیس UNPO)، سناتور پُل استراوس (سناتور ناحیه کلمبیا)، بوهال مِنگل (WBO)، خانم کریستین فیر (دانشگاه جورج تاون) و تی. کومار (سازمان عفو بین‌الملل آمریکا) به ایراد سخنرانی پرداختند.

در آغاز کنفرانس، ناصر بلیده ای ضمن خوش آمدگویی به شرکت کنندگان، به بررسی اجمالی تاریخ بلوچستان؛ اهمیت ژئوپولیتیکی منطقه و نیز به حوادث ناخوشایند اخیر و نقض حقوق بشر توسط نیروهای امنیتی ایران در برابر غیرنظامیان بلوچ اشاره کرد.

پس از آن سناتور پل استراوس از فلت فرم ارائه شده توسط UNPO برای ملل و اقلیت های غیر رسمی جهت افزایش نگرانی ها در سطح بین‌المللی و ایجاد فرصتی برای یادگیری از مبارزات یکدیگر قدردانی کرد.

او در عین حال به این نکته اشاره کرد که شاید ممکن است در نگاه اول، در مبارزات مردم بلوچستان وضعیت مشترکی با مردم ناحیه کلمبیا وجود نداشته باشد ولی مخرج مشابه؛ اهمیتِ حقِ مردم برای تصمیم گیری سرنوشت خود می‌باشد.

سپس بوهال منگل نماینده WBO در بیانیه ای ویدئویی، بر اهمیت افزایش گفتگو در مورد وضعیت بحرانی مردم بلوچ در مکان هایی مانند واشنگتن دی سی تأکید کرد و از جامعه ی بین المللی خواست ضمن محکوم کردن تروریسم دولتی در پاکستان برای حقوق بشریِ مردمِ بلوچ بایستند.

کریستین فیر در ابتدای سخنرانی خود به سیاست ژئوپولیتیک پشت درگیری بلوچستان_پاکستان و بویژه در تأثیر راهبردی اقتصاد چین_پاکستان (CPEC) نگاهی انداخت که به نظر او نه یک اقتصاد است بلکه «کریدور استثماری» میباشد و در راهی پیاده سازی شده است که بنظر می رسد بنفع همه است اما برای مردمی که در این منطقه زندگی می کنند نفعی در نظر گرفته نشده است.

پروفسور فیر همچنین این واقعیت را خاطر نشان کرد که اسلام آباد از اَشکال اسلامِ سیاسی برای تضعیف رشته های جنبش ملّی بلوچ که سعی می کنند بصورت مسالمت‌آمیز به دنبال تغییر در جهت دموکراسی، احترام به حقوق بشر و خودمختاری در منطقه باشد؛ استفاده می کند.

به دنبال سخنرانی آموزنده کریستین فیر، نوبت به تی. کومار، وکیل بین المللی در سازمان عفو بین‌الملل آمریکا رسید.

وی تاکید کرد که نیروهای امنیتی پاکستان در بلوچستان حتی سعی در مخفی کردن استراتژی بی رحمانه خود برای ایجاد ارعاب بین مردم بلوچ ندارند – رفتاری که علیرغم بدتر شدن آن در چند سال گذشته، به سختی می تواند توجه داخلی و بین المللی را به خود جلب کند.

بطور خاص، رُبودن همراه با زور و اجبار در روز روشن انجام می شود که ایجاد رعب و وحشت در میان مردم محلی می کند.

این رویداد همچنین اجازه داد که مبادله مفیدی از برنامه های رسمی، از جمله اظهارات در مورد وضعیت مشابه اسفناک دیگر گروه‌های اقلیت پاکستانی مانند ساکنین سند و پشتون، صورت گیرد.

نتیجه قابل توجهی که از کنفرانس می توان گرفت این است که – ضمن اینکه این رویداد یک گام به جلو برای بالا بردن آگاهی از وضعیت بحرانی بلوچ‌ها بود – بایستی برای تغییر وضعیت موجود، گفتگو را زنده نگه داشته و تلاش های هماهنگ و اقدام سریع همه طرفین درگیر ضروری است.

برگردان به فارسی از: مسعود رئیسی

7.10.2017

http://unpo.org/article/20384