گزارش کنفرانس “راه آزادی ” در سازمان ملل در ژنو سوئیس / تهیه کننده گزارش سعید ناروئی صبور
8 نفر از کسانی را که به گفته مقامات رژیم در سال 91 به جرم دست داشتن در قتل مولوی جنگی زهی دست داشتند تا هنوز زندان هستند تا هنوز12 نفر از دستگیر شدگان نصیرآباد به همین جرم در زندان هستند
گزارش کنفرانس “راه آزادی ” در سازمان ملل در ژنو سوئیس
کنفرانس توسط سازمان”یو إن پ او” در رابطه با بلوچستان در مقر حقوق بشر سازمان ملل متحد در 19 مارچ 2015 در ژنو برگزار شد.
همزمان با بیست و هشتمین جلسه عادی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در شهر ژنو، یک کنفرانس با موضوع” راه آزادی” در رابطه با مسائل بلوچستان، از سوی سازمان “یو إن پ او”(UNPO)و “حزب رادیکال بدون خشونت” (PRNTT) برگزار گردید.
کنفرانس در روز نوزدهم ماه مارس جاری از ساعت پنج تا شش عصر انجام پذیرفت.
در سالن کنفرانس افراد و شخصیت های بلوچ از هر دو اقلیم بلوچستان شرقی و غربی، در میان سخنرانان اصلی کنفرانس و در بین حضار حضور داشتند.
سخنرانان اصلی کنفرانس عبارت بودند از خانم “سوزان نوواک” رئیس جلسه و نماینده سازمان یو إن پی او، آقای “ناصر بلیده ای” سخنگوی حزب مردم بلوچستان، خانم”وندی جانسون” نویسنده و ناشر “بحران بلوچستان و ایالات متحده آمریکا” و آقای “تونی حاسناته” هنرپیشه و نقش آفرین در فیلم”خط صلح”.
در ابتدا بخشی از فیلم “خط صلح” (The Line of Freedom) که بر اساس واقعیت هایی ساخته شده است که بطور عام مردمان بلوچ، بطور خاص بلوچهای ساکن در کشور پاکستان از آن رنج می برند، به نمایش گذاشته شد.
همه سخنرانان اصلی دعوت شده به کنفرانس، بنوبه خود به موضوع سرزمین بلوچستان و نقض ابتدایی ترین حقوق انسانی مردم این سرزمین توسط دولتهای ایران و پاکستان صورت میگیرد، ابراز عقیده کردند.
آنان در مورد فعالین سیاسی، اجتماعی و حقوق بشری بلوچی، که توسط سازمانهای امنیتی، اطلاعاتی و ارتش پاکستان ربوده و سپس به قتل میرسند، مواردی را به اطلاع حاضرین رساندند.
اقای ناصر بلیده ای که اولین سخنران بعد از نمایش فیلم بود در سخنان خود اظهار داشت، این گفته افسر پاکستانی توجه مرا جلب کرد که گفت، اگر هر پنجابی کشته بشود ما با شما این کار را انجام می دهیم، افسر پاکستانی سینه زندانی بلوچ را با کارد پاره کرد، وی گفت این سخنان افسر پاکستانی با حرف یک افسر دیگر ارتش پاکستان، که خطاب به یک زندانی دیگر بلوچ آقای بشیرعظیم گفته بوده مشابه است.
گفته افسر پاکستانی به زندانی بلوچ بشیر عظیم که در گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر نقل شده است به این قرار است: “اگر هم رئیس جمهور یا نخست وزیر و یا رئیس دادگاه عالی از ما بخواهد، ما شما را آزاد نمی کنیم، ما میتوانیم شما را شکنجه کنیم و یا بکشیم، تا هر وقت بخواهیم میتوانیم شما را در زندان نگه داریم، ما تنها از رئیس ارتش و رئیس سازمان امنیت دستور می گیریم”.
بلیده ای در ادامه سخنانش اظهار داشت و گفت، ایران نیز نیروهای سرکوبگر متفاوتی دارد، در کنار شمار زیادی از نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، نیروی «مرصاد» که یک گروه شبه نظامی است و زیر نظر مستقیم خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی اداره میشود، در مناطق بلوچ نشین بسیار فعال است.
آنچه این گروه را از دیگر گروهها متمایز میکند، مجوز آن برای قتل و کشتار است، مسئول گروه مرصاد در بلوچستان در یک مصاحبه با روزنامه اطلاعات نیز گفته است که «به ما دستور داده نشده کسانی را که اسلحه دارند دستگیر کنیم و تحویل بدهیم، بلکه به ما دستور داده شده است هر کجا که آنها (بلوچها) را دستگیر کردیم در جا اعدام بکنیم.».
بر اساس گزارشهای سازمان عفو بینالملل «حتی قبل از تظاهرات و تا تابستان گذشته، دولت ایران مدام از حکم اعدام بعنوان زهرچشم گرفتن و ایجاد رعب و وحشت در بین اقلیتهای ملّی استفاده میکرده است».
بروز حملات انتحاری به ویژه در مناطق عربنشینِ خوزستان و بلوچنشینِ بلوچستان، در طی چندسال اخیر، معمولاَ منجر به اجرای حکم اعدامهای گسترده در این مناطق شده است، شماری از این محکومان وادار به حضور در مصاحبههای تلویزیونی و اظهار ندامت در زمینه ارتکاب جرم خویش شدهاند.
لازم به ذکر است که ارائه اظهارات ندامتآمیز آنان به نوبه خود به راحتی میتواند نشانه تحت شکنجه قرار گرفتن آنها باشد.
او در ادامه سخنانش به شرح نحوه دستگیریها اخیر بلوچستان در روستای نصیرآباد پرداخت.
نیروهای قدس سپاه پاسداران همراه با نیروهای انتظامی در چهارشنبه 24 دی 1993 به روستای کوچک نصیرآباد از توابع شهرستان سرباز- بلوچستان در سحرگاه حمله کردند. از جمله اتهاماتی که حکومت متوجه دستگیرشدگان نصیرآباد کرده است، ترور یک مولوی بلوچ به نام مصطفی جنگی زهی بود.
مولوی جنگی زهی نیز به برخی از سیاست های اقتصادی رژیم، از جمله سیاست اقتصادی در مناطق مرزی که به بهانه امنیتی مرز را مسدود کرده است و از این طریق تعداد بیشتری از مردم بلوچ را بیکار کرده است، اعتراض کرده بود، توسط رژیم ترور شد.
رژیم ایران در بلوچستان سیاست “اختلاف بینداز و حکومت کن” را پیشه خود کرده است، در سال 1391بیش از پانزده نفر را در شهرها و روستاهای شهرستان سرباز دستگیر کرد و تعدادی را در زیر شکنجه، مجبور به اعتراف کرد و تعدادی را به اعدام محکوم نمود.
8 نفر از کسانی را که به گفته مقامات رژیم در سال 91 به جرم دست داشتن در قتل مولوی جنگی زهی دست داشتند تا هنوز زندان هستند. تعدادی نیز محکوم به اعدام شدند، تعدادی محکوم به زندانهای طولانی مدت و تبعید در دیگر زندانهای ایران شدند، تا هنوز12 نفر از دستگیر شدگان نصیرآباد در زندان بسر میبرند، رژیم اعلام کرده است که آنها به قتل مولوی جنگی زهی و دیگر جرم ها اعتراف کرده اند.
لابد آنها در زیر شکنجه مجبور به اعتراف به جرم های شده اند که توسط گروههای کشتار خود رژیم و یا گروههای مسلح مخالف رژیم انجام شده اند.
ما از سازمانهای بین المللی حقوق بشری و کشورهای دنیا استدعا داریم، از حکومت ایران بخواهند تا افرادی را که در نصیرآباد و در بقیه مناطق شهرستان سرباز طی سالها 1391 و 1393 دستگیر شده اند را آزاد نماید و اگر کسی مرتکب جرمی شده است در دادگاههای علنی و با دسترسی به وکیل مدافع، محاکمه بشوند.
بلیده ای در پایان گفت: ایران صد سال پیش به بلوچستان غربی حمله آنرا ضمیمه کرد. پاکستان پنجاه سال پیش به بلوچستان شرقی حمله انرا ضمیمه نمودن. تا هنوز، همچنان هر دو دولت ایران و پاکستان نتوانستند مردم بلوچستان را مطیع دولت ها خود بکنند. با هر بهانه ای به سرکوب مردم بلوچستان برای کنترل بیشترادامه میدهند.
آنچه امرور در بلوچستان در جریان است حرکت مردم بلوچستان در راه آزادی و صلح است در حالی که دولت های ایران و پاکستان دیوار جدایی بنا کرده اند.
مردم بلوچستان در هر دو سوی مرزهای دو کشور، نشان دادند که تا دستیابی به حقوق ملی خود، به مبارزه و مقاومت ادامه می دهند.
تهیه کننده گزارش؛ سعید ناروئی صبور
خبررسانی استمان، 24.3.2015