یک زن، خانم طاهره هامون نورد، «ناظر گمرکات سیستان و بلوچستان» شد

معاون وزیر و رئیس کل گمرک جمهوری اسلامی ایران، اولین ناظر زن را در گمرک جمهوری اسلامی ایران انتخاب کرد. با حکم مسعود کرباسیان، طاهره هامون‌نورد به سمت ناظر «گمرکات سیستان و بلوچستان» منصوب شد.
طاهره هامون‌نورد پیش از این انتصاب، ۱۳ سال در سمت معاون امور گمرکی «گمرکات سیستان و بلوچستان» مشغول به فعالیت بوده است و ۲۲ سال سابقه فعالیت در گمرک ایران دارد.

این زن که مدیر کل گمرک زاهدان است، مدرک کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دارد. «گمرکات سیستان ‌و بلوچستان»، یکی از مهم‌ترین مراکز گمرکی ایران به‌شمار می‌آید. ۱۵ گمرک بسیار مهم این استان هر یک مشکلات و مسائل حساس و مهمی دارند.

‌به گفته هامون‌نورد در مصاحبه با روزنامه «شرق»، در سال ۱۳۷۲ که وی به‌عنوان مشاور امور مالی وارد «گمرکات سیستان و بلوچستان» می شود، هیچ زن دیگری در گمرک این استان فعالیت نمی‌کرده است. از ابتدای آغاز به کار دولت یازدهم، تاکنون بیش از پنج زن در استان سیستان و بلوچستان در پست‌های فرمانداری، معاون استاندار، شهردار و مدیریت مراکز بهداشتی مشغول به کار شده‌اند.

سامیه بلوچ زهی، نخستین زن بلوچ و اهل سنت بود که به عنوان شهردار شهرستان راسک در جنوب سیستان و بلوچستان انتخاب شد. زهرا اربابی یکی دیگر از زنان فعال در سیستان بود که به عنوان معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی استاندار سیستان و بلوچستان منصوب شد.

همچنین به دنبال این انتصابات، رابعه اربابی، به عنوان رئیس مرکز بهداشت شهرستان فنوج در جنوب استان و حمیرا ریگی به عنوان نخستین فرماندار زن در شهرستان قصر قند در سیستان و بلوچستان انتخاب شدند. در ابتدای سال جاری نیز استاندار سیستان و بلوچستان، معصومه پرندوار را به عنوان فرماندار شهرستان مرزی هامون در شمال این استان معرفی کرد.

انتصاب این زنان در حالی صورت گرفته که بسیاری از شهروندان بلوچ در استان سیستان و بلوچستان از ناعادلانه بودن شیوه توزیع منابع ثروت و امکانات مدیریتی در این استان گلایه دارند و آن را تبعیض‌آمیز می‌دانند. یکی از مطالبات آنها به کار گرفته شدن افراد بومی در سمت‌های مدیریتی استان است.

شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده، مدتی قبل در سفر استانی هیئت دولت به سیستان و بلوچستان، در دیدار با زنان این استان گفت: «توانمندی بالای بانوان این استان در عرصه‌های مختلف موجب شده تا برای نخستین بار چند بانو به عنوان معاون استاندار و فرماندار در سیستان و بلوچستان منصوب شوند.»
زنان و مطالبه قدرت سیاسی

سهم‌خواهی زنان از قدرت سیاسی، سال‌هاست که به عنوان یکی از مطالبات اجتماعی و سیاسی در میان فعالان زنان مطرح بوده و هست. از سوی فعالان حقوق زنان نیز همواره نسبت به موانع و محدودیت‌هایی اعتراض می‌شود که در این زمینه وجود دارد. با اینکه جمهوری اسلامی همواره بر مشارکت سیاسی زنان به عنوان یکی از دستاوردهای انقلابی خود تاکید می‌کند، اما در عمل بسیاری از سیاست‌های حاکم، راه حضور زنان را در عرصه‌های سیاسی بسته است.

در تمام دوران حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، هیچگاه صلاحیت زنانی که برای نامزدی ریاست جمهوری ثبت نام کرده‌اند تائید نشده است. وزارت زنان نیز در تاریخ سی و چند ساله پس از انقلاب در ایران چالش‌ساز بوده و تنها مرضیه وحید دستجردی توانسته در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد این مقام سیاسی را تجربه کند. وزارت وحید دستجردی هم نخست با واکنش تند مراجع تقلید ایران مواجه شد و در نهایت نیز پیش از تمام شدن دوره وزارتش از کار برکنار شد.

در زمینه نمایندگی مجلس، تعداد زنان نماینده در هر دوره، معمولاً از انگشتان دست تجاوز نکرده است و تنها در دوره پنجم ۱۴ نماینده زن در مجلس حضور داشته‌اند. این تعداد در دوره ششم و هفتم به ۱۳ زن کاهش پیدا کرد و در دوره هشتم به هشت نفر رسید.

با این حال شهیندخت مولاوردی، مشاور رئیس جمهور در امور زنان بارها در سخنرانی‌های خود گفته است که در دوره جدید و با رویکردی متفاوت تلاش خواهد کرد تا با تعاملات و بهره‌گیری از ظرفیت‌های مختلف نهادهای علمی، برای بهبود وضعیت زنان و خانواده گام‌هایی برداشته شود. او اعتقاد دارد برخورداری برابر زنان و مردان از چهار عنصر کمیاب اجتماعی شامل «ثروت»، «قدرت»، «اطلاعات» و «منزلت» در جامعه نهادینه نشده است و چالش‌های اساسی در حوزه اقتصاد و سیاست از این مسئله ناشی می‌شود.