هیچ چیز بدتر از بی شناسنامه بودن نیست / رشید دّرازهی Rashid Dorazai
شاید عجیب به نظر برسد که هنوز در برخی نقاط بلوچستان، اصلی‌ترین خواسته مردم داشتن شناسنامه و هویت باشد. آمار دقیقی از بی‌شناسنامه‌ها ارئه نشده، اما تعدادشان در استانی مثل سیستان و بلوچستان آنقدر زیاد است که در حاشیه بیشتر شهرها و بسیاری از روستاها می‌توان با این افراد مواجه شد.
افرادی که بی‌شناسنامه بودن میراث خانوادگی آنهاست و نسل‌به‌نسل بی‌شناسنامه مانده‌اند انسان‌هایی که در همین خاک متولد شده‌اند، اما مدرک هویتی که نشان دهد از همین دیار هستند، ندارند.
در دهه های گذشه فقر، صعب‌العبور بودن برخی از مناطق و نبود وسیله نقلیه برای جابه‌جایی و مراجعه به شهر ,زایمان در خانه و همچنین ناآگاهی از مزایای شناسنامه دار شدن موجب شده تا افراد زیادی از مردم بلوچ برای مراجعه به شهر و درخواست صدور شناسنامه با مشکل مواجه شوند. و الان بخاطر نداشتن هویت آنها مجبورند تمام عمر خود را در روستا بگذرانند.
افراد بی هویت علاوه بر اینکه رنج بی هویتی را تحمل می‌کنند به یک بار روانی دچار بوده و به دلیل تحقیر شدن طولانی مدت در طی مسیر رشد خود، همواره با حس مازاد بودن مواجه هستند.
بی شناسنامه ها از تمامی امکانات عمومی و دولتی از جمله حق بیمه،یارانه، و دیگر امکانات بی بهره هستند افراد بی شناسنامه حتی از اموزش نیز محروم هستند.
در قرن 21 شاید این نوع زندگی برای عموم مردم باور پذیر نباشد اما باید اذعان كرد فاقدین شناسنامه به روش انسان های اولیه زندگی كرده و در بیابان دور از هر نوع امكانات و خدمات زندگی می كنند.
کودکانی که به دلیل نداشتن شناسنامه هیچوقت اجازه نشستن پشت نیمکت های کلاس را نداشتند، کودکانی که ارزوی تحصیل در سر می پرورانند اما فرصتی برای تحصیل پیدا نکرده اند داستان هزاران کودک و نوجوانی است که به دلیل نداشتن شناسنامه بسیاری از حقوق اولیه خود محروم مانده اند خیلی از کودکان سرزمینم در جوانی پیر میشوند فقط بخاطر مشکلات و دغدغه های ساده ای که برای انها هنوز هیچ فکری نکرده اند خیلی از خانواده ها شرمنده بچه های خودشان هستند فقط بخاطر اینکه نتوانسته اند برای انها شناسنامه بگیرند تا بتوانند مثل بقیه از نیازهای اولیه هر انسان بهره مند شوند.
با توجه ب اینکه برخی کودکان بی شناسنامه بلوچ در ایران نمی توانند از خدماتی مانند اموزش و بهداشت بهره مند شوند ایا این نقض تعهدات بین المللی ایران مانند کنوانسیون حقوق کودک نیست؟!
در یک کلام آنها هستند، اما هویت رسمی ندارند و به عنوان یک شهروند نقشی در آینده اجتماعی و سیاسی کشور خود ندارند.
Rashid Dorazai
