28 دیماه 1308 ه سالروز اعدام حاکم وقت بلوچستان دوست محمد خان بارکزهی، مرا عهدی است با خون تو ای پدر به حق این سرزمین
1928میلادی برابر با 1307 روز اشغال بلوچستان عزیز توسط ارتش اشغالگر پهلوی می باشد. در این تاریخ حاکم وقت بلوچستان امیر دوست محمد خان بارکزهی پس از دفاعی کوتاه در برابر هجوم گسترده قشون پارس و خیانت داخلی سرداران محلی با دادن تلفاتی سنگین به علت خیانت داخلی و عدم آمادگی شرایط از قبل برای مقابله با هجوم به یک باره و ناگهانی قشون پارس بازداشت گشت.
1928میلادی برابر با 1307 روز اشغال حکومت محلی بلوچستان توسط ارتش رضاشاه می باشد. در این تاریخ حاکم وقت بلوچستان امیر دوست محمد خان بارکزهی پس از دفاعی کوتاه در برابر هجوم گسترده قشون پارس وعدم اتحاد تعدادی از خوانین محلی و همکاری با قشون پارس ، با دادن تلفاتی سنگین به علت خیانت داخلی و عدم آمادگی شرایط از قبل برای مقابله با هجوم به یک باره و ناگهانی قشون پارس بازداشت گشت. نهایتا در سال 1307 ه حکومت محلی بلوچستان پس از سلسله مبارزاتی سخت اشغال و امیر دوست محمد خان بارکزهی آخرین رهبربلوچستان بتوسط ارتش رضاشاه اسیر گشت. شکست حکومت محلی بلوچستان به دو علت عمده صورت گرفت 1_هجوم ناگهانی و خشن حکومت رضاشاهی با قتل و جنایت گسترده2_عدم اتحاد خوانین محلی با حکومت نوپای محمد خان. امیردوست محمد خان پس از اسارت به تهران منتقل شد و رضاشاه سعی نمود با تطمیع اشغال خاک بلوچستان را قانونی و از امیر دوست محمد خواست تا ضمیمه خاک بلوچستان و الحاق آن به پارس را امضاء نماید. اما دوست محمد خان با ذکر عبارتی تاریخی از امضای این قرارداد ننگین سرباز زد و به رضا شاه گفت “دوستمحد خاک می خورد اما خاک به اجانب نمی دهد.یعنی دوست محمد حاضر است کشته شود ولی زیر بار امضای چنین قرار داد ننگینی نرود.” دوست محمد مردی آگاه به امور و دانا به مسائل و امیدوار به آینده بود و می دانست فرزندانی از نسل مردانه او پا به میدان خواهند گذاشت و باری دیگر بر سرنوشت و سرزمین خود حاکم خواهند گشت. بنابراین با فراهم شدن اندک شرایطی از بند اسارت قدم سوی خاک مادری اش گذاشت .اما به علت دوری مسیر و خرابی راه، خودروی وی در حوالی سمنان خراب و مجددا دستگیر و به تهران باز گردانده شد . تاریخ 26 دیماه سال 1308 روز اعدام حاکم وقت بلوچستان شهید دوست محمد خان بارکزهی به دست ارتش متجاوز و جنایت کار پهلوی است. فرزندی که مرگ را بر تن دادن به ذلت و تقدیم خاک به اجانب ترجیح داد.او مردی از تبار ایمان و بلوچی سرشار از غیرت بود.او می دانست سر باید برود ولی مادر باید زنده بماند.مادر مهد پرورش و مهر است .این مادر بوده که از او دوست محمدی ساخت و باید زنده بماند تا دوست محمدی دیگر به دنیا بیاورد. نهایتا پس از یک سال از زمان بازداشت در چنین روزی در 28 دیماه 1308 به دستور رضا شاه وی اعدام گردید. 28 دیماه در تاریخ ملت بلوچ روزی فراموش نشدنی است . یاد و خاطر فرزند سر به دار سرزمین مان تا ابد زنده و جاوید. روحت شاد ای وارث و حارس به حق این سرزمین. 28 دیماه 1395 برابر با 17-1_2016 مطلب از محمود بلوچ
