کنفرانس بررسی وضعیت حقوق ملیت های ایران در پارلمان سوئیس

ناصر بلیده ای نمایندە حزب مردم بلوچستان نیز یکی از سخنرانان بود. آقای بلیده ای بە مسئلە ستم ملی علیه بلوچ ها در ایران پرداخت. وی اظهار داشت که بلوچ ها در ایران از انواع ستم ها رنج می برند. آنها علاوه بر ستم ملی- قومی، از ستم مذهبی نیز رنج می برند. وی افزود :”رژیم ایران مسئله حقوق ملت بلوچ را با راه حل امنیتی پاسخ می داده و “سرکوب های وحشیانە” و تبعیض های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، محیط زیستی و سیاسی را در بلوچستان بشیوه سیتماتیک اجرا کرده است”.

به گزارش سازمان حقوق بشر کردستان ایران، نمایندگان پارلمان سوئیس روز چهارشنبه 4-6-2014 کنفرانسی را با حضور نمایندگانی از سازمان ملل متحد و سفرای کشورهای خارجی برای بررسی شرایط جدید ایران بعد از سرکار آمدن دولت حسن روحانی و با نگاهی به وضعیت حقوق بشر، و نقض حقوق اقلیت های قومی و مذهبی، درشهر برن سویس برگزار کردند.

این کنفرانس بنا به دعوت تعدادی از نمایندگان پارلمان سوئیس به ریاست «کارلو سوماروگا» رئیس کمیسیون سیاست خارجه پارلمان و خانم «یوان جیلی» عضو ارشد پارلمان آن کشور و با شرکت نمایندگان رسانه های بین المللی در شهر برن برگزار شد.

هدف اصلی این کنفرانس بحث و بررسی شرایط جدید ایران پس از روی کار آمدن روحانی و گفت وگو درباره وضعیت حقوق بشر بویژه مسئله نقض حقوق اقلیت های قومی و مذهبی در این کشور است .

یک گروه کارشناسی با شرکت 7 نفر از خبرگان آقایان کارلو سومارگا، رافائل چینویل هزان رئیس سازمان احیای فرهنگ ملل تحت ستم در پاریس، مصطفی هجری دبیر کل حزب دموکرات و از بنیانگذاران کنگره ملت های فدرال، دکتر کریم بنی سعید عبدیان مدیر اجرایی سازمان حقوق بشر اهواز و از مؤسسان کنگره ملت های ایران فدرال، ناصر بلیده ای رئیس حزب مردم بلوچستان و از مؤسسین کنگره ملت های ایران فدرال، تیمور الیاسی نماینده حقوق بشر کردستان ایران در ژنو، خانم ها یوان جیلی عضو ارشد پارلمان سوئیس و دایان علائی مدیر مسؤول سازمان جهانی بهائیان موضوعات مطرح را بررسی کردند.

 

هرکدام از اعضاء گروه کارشناسی در مورد وضعیت کلی حقوق بشر در ایران قبل و بعد از آمدن حسن روحانی و مقایسه آن با وضعیت حقوق بشر اقلیت های قومی و مذهبی در ایران سخنرانی و رساله های خود را تقدیم کردند. بعد از آن گروه کارشناس به پرسش های نمایندگان پارلمان سوئیس و رسانه های گروهی مقیم برن و ژنو و نیز نمایندگان سفارتخانه های مقیم پایتخت سوئیس پاسخ دادند و موارد مختلف نقض حقوق بشر اقلیت های قومی و مذهبی در ایران را با آنها مورد بحث و گفتگو قرار دادند.

اولین سخنرانان این کنفرانس آقای سوماروگا رئیس کمیسیون امور خارجە کشور سوئیس و سپس خانم ایڤۆن جیلی معاون انجمن “پارلمان های دوست کرد” بودند.

این دو سخنران ضمن اشاره به نقض مکرر حقوق اقلیت های قومی و مذهبی در ایران بر اهمیت بررسی و حل این مسئله در ایران تاکید کردند.

پس از آن تیمور الیاسی، نمایندە انجمن حقوق بشر کردستان ایران در ژنو سخنرانی کرده و به نقض مکرر حقوق بشر در ایران بویژه در دوران حکومت حسن روحانی اشارە کرد. وی همچنین به افزایش آمار اعدام ها، “کشتار بی رحمانه ” کولبران کرد، ادامە سیاست تبعیض نژادی علیە اقلیتهای ملی و مذهبی در ایران و عمل نکردن روحانی بە وعدەهای انتخاباتی اش اشارە نمود.

 

مصطفی هجری دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران و یکی از مٶسسان کنگرە ملیتهای ایران فدرال، نیز در این کنفرانس سخنرانی کرد. وی در سخنرانی خود به مسئله ولایت فقیە اشارە کرد و از آن به عنوان بزرگترین مانع اصلاح یا دگرگونی در وضعیت مسائل حقوق بشر ایران یاد کرد. وی گفت رکن اساسی رژیم ایران بر مبنای اصل ولایت مطلق فقیه و بر اساس فقە شیعە ولایت فقیهی بنیانگذاری شدە است. او افزود : در جمهوری اسلامی قدرت اصلی در دست رهبر است، و رئیس جمهور بە تنهایی قدرت حل مسئلە ملیتهای ایران را ندارد. مصطفی هیجری در ادامه سخنرانی اش گفت:” تنها با فشار جامعه بین المللی می تواند در ایران تغییر ایجاد کردد. در همین رابطە بە محاصرەی اقتصادی در رابطە با مسئلەی انرژی اتمی اشارە کرد”.

دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران در پایان سخنان خود از کشور سوئیس خواست تا برای تشکیل یک کنفرانس بین المللی در رابطە با حل مسئلە اقلیتهای ملی در ایران تلاش کند.

ناصر بلیده ای نمایندە حزب مردم بلوچستان نیز یکی از سخنرانان بود. آقای بلیده ای بە مسئلە ستم ملی علیه بلوچ ها در ایران پرداخت. وی اظهار داشت که بلوچ ها در ایران از انواع ستم ها رنج می برند. آنها علاوه بر ستم ملی- قومی، از ستم مذهبی نیز رنج می برند. وی افزود :”رژیم ایران مسئله حقوق ملت بلوچ را با راه حل امنیتی پاسخ می داده و “سرکوب های وحشیانە” و تبعیض های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، محیط زیستی و سیاسی را در بلوچستان بشیوه سیتماتیک اجرا کرده است”.

 

دکتر کریم عبدیان رئیس سازمان حقوق بشر اهواز نیز یکی از سخنرانان کنفرانس برن بود. وی با تشکر از همه برگزار کنندگان این کنفرانس گفت: “تدارک و برگزاری این سمپوزیوم در این زمان براستی نشانه عقل و درایت و آینده نگری و بلوغ سیاسی تدارک دهندگان آنست که تلاش می کنند مردم اروپا و دیگر اعضاء جامعه جهانی از آنچه در زمینه نقض گسترده حقوق بشر در ایران روی می دهد، به شکل واقعی آگاه کنند”.

وی افزود: “بیش از سی سال است که ایران در صدر اخبار جهان قرار گرفته است و این موضوع متناسب با قدرت و امکانات این کشور نیست و با داشتن نقشی ناشایست و شرایط اقتصادی و سیاسی وخیم و تحمیل آن بر مردم ایران، منطقه و جهان به ماجراجوئی مشغول است و بنام یک یاغی بین المللی دست به آشوب و توطئه میزند. رد پای ایران را در همه منازعات و جنگ های داخلی کشورهای خاورمیانه و دیگر حوادث منطقه به وضوح می توان ردیابی کرد. در سوریه، عراق، لبنان، افغانستان ، یمن و بحرین و با استفاده از دلارهای نفتی و صرف میلیاردها دلار به نوکران و ایادی خود در خاورمیانه ، باعث بی ثباتی در منطقه و جهان شده است”.

وی در ادامه گفت:”جمهوری اسلامی نه فقط برای مردمان خود در درون ایران نکبت و عقب ماندگی به بار آورده است، بلکه در منطقه و جهان مشکل آفرین بوده و هست. علی رغم وجود چنین حقائقی، اما جمهوری اسلامی با روش های فریبکارانه و تبلیغات دروغ ویژه یک حکومت دیکتانوری وخفقان انگیز، توانسته است نگاه عمومی جهان را از آنچه در ایران میگذرد، به خارج معطوف کند.”

“بعضی تحلیل گرایان معتقدند یکی از دلایل اساسی عدم توانایی غرب برای طرح و تکوین یک سیاست صحیح برای مقابله با ماجراجویُی و یاغیگری ایران، عدم اطلاع و درک صحیح از جامعه ایرانی و پویائی درونی و جنبش های آنست. یعنی کسی بدرستی نمیداند در ایران چه می گذرد. بر خلاف آنچه جمهوری اسلامی ایران به جامعه جهانی می گوید که ایران در صلح و ثبات درونی به سر می برد و از پشتیبانی مردمی برخوردار است، در حقیقت حکومت جمهوری اسلامی ایران یک رژیم دیکتاتوری ایدُولوژیک مذهبی که با زور و قدرت پلیسی و امنیتی استوار است و علیرغم ثروت های سرشار معدنی و انسانی و مردمانی پویا و با انرژی، به یمن وجود حکومت ولایت فقیه ،جامعه امروزی ایران با سیاستی ورشکسته و اقتصادی ورشکسته تر ، مواجه با بیکاری و فقر دهشتناک، عدم بالندگی اجتماعی و فرهنگی، و فاقد رشد اقتصادی و در برخی مواقع با رشد منفی مواجه بوده است. بیکاری و اعتیاد بی سابقه جوانان و موج عدم امنیت از حال و آینده خود، مخالفت های گسترده ای را برانگیحته و این رژیم را با عدم ثبات کامل مواجه کرده است. شالوده نظام ولی فقیه بر مبنای یک آپارتاید مذهبی و فرهنگی بنا شده است که بطور تاریخی پایدار نخواهد بود.”

وی در ادامه اظهار داشت: “ایران گرفتار دیکتاتوری و از نظر سیاسی و اجتماعی از دیگر کشورهای همجوار عقب مانده تر است. حکومتی فوق العاده متمرکز در تهران با سیطره و تسلط فقط یکی از ملت های ساکن بر این سرزمین را در پیش گرفته و با هرنوع مشارکت و یا توزیع و گردش قدرت سیاسی مخالف است و حاضر به اعتراف و قبول شهروندی یکسان برای ایرانیان غیر فارس نیست و اعطای خود گردانی و خود مختاری در مناطق ملت های ایرانی غیر فارس که در جغرافیای پیرامونی سرزمین ایران قرار دارند را به هیچ وجه برنمی تابد و در جهت عکس آن ، سعی در محو دیگر فرهنگ ها و زبان ها و رسمیت بخشیدن و حفاظت یکسویه و انحصاری مذهب شیعه جعفری دوازده امامی و زبان و فرهنگ فارسی است و بس!”.

دکتر کریم عبدیان با اشاره به سرکوب و تبعیض علیه ملیت عرب های اهوازی گفت: “اکنون اجازه دهید کمی در مورد شرایط زندگی و وضعیت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ملت عرب در ایران یا عرب های اهوازی بگویم: رژیم جمهوری ولایت فقیه در ایران در مورد تعداد جمعیت اقلیت های مذهبی و قومی هیچ گونه آماری نمی دهد، ولی بنا به آمار غیر رسمی جمعیت عرب ها در ایران را ۸-۱۰ در صد کل جمعیت ایران می دانند که بیش از 5 میلیون آن در جنوب غرب ايران در استان خوزستان و در نزدیکی مرز عراق و کویت ساکنند. خود مردم محلی عرب، اين استان را به نام تاریخی و بومی آن، يعنی ایالت و یا استان اهواز ( که عربی آن الاهوازاست) و يا اقليم اهواز ؛ و یا عربستان که تا چندی پیش نام ایرانی و بین المللی آن بوده؛ مي شناسند.

عربهای اهوازی در ايران اقليتی ملی (National)، بومی (Indigenous) ، اتنيکی (Ethnic) ، و زبانی (Linguistic) ميباشند.

عربهای اهوازی در خوزستان در فقر بسر برده و از داشتن هرگونه امکانات اوليه زندگی محرومند، در حاليکه زمينهای زير پايشان روزی میليون ها بشکه نفت تولید و قریب به 90% درآمد نفت ایران از این اقلیم تاًمین می شود، ولی خود آنها و منطقه شان از اين ثروت بی بهره اند. بعبارتی وجود نفت برای عربها درایران خود به عامل بدبختی مبدل شده است.