با گذشت 711 روز؛ سرگذشت ملوانان بلوچ اسیر بدست دزدان دریایی سومالیایی همچنان در ابهام/ علف تنها وعده غذایی!
در حالی تنها 15 روز به آستانه سال جدید باقی نمانده است که همچنان خبری از سرنوشت ملوانان بلوچ در دسترس نیست.
به گزارش خبرنگار اجتماعی عصرهامون، 711 روز پیش جمال الدین دهواري ناخداي ٤١ ساله همراه با ٢٠ نفر از صيادان بلوچ راهی سفر دریایی شدند تا بتوانند کسب روزی نمایند غافل از اینکه 6 فرودین ماه 94 در راه بازگشت به دست دزدان دریایی سومالی که کمین کرده اند گرفتار می شوند.
پس از آن براساس خبرها 8 نفر از صیادان به علت شكنجههاي جسمي دزدان دريايي سوماليايي كشته. ۴ نفر از آنها به كمك دولت سومالي موفق به فرار و يك نفر به تنهايي از دست دزدان دريايي فرار كرد و بعد از چند روز پيادهروي به وسيله دولت سومالي به ايران بازگشت اما هنوز 8 تن از صیادانان ایرانی در چنگال دزدان دریایی اسیر هستند.
حال با گذشت 23 ماه از اسارت ملوانان همچنان خبری از سرنوشت آن ها در دست نیست؛ با این حال نه تنها خبری از پیگیری از سوی دستگاه دیپلماسی دولت برای نجات این افراد نشدهاست بلکه بازار داغ اسارت این افراد سبب شد تا برخی با وعده های انتخاباتی بر کرسی نمایندگی نشسته سپس نه تنها پیگیری صورت نگیرد بلکه تماس های متعدد خبرنگاران نیز با پاسخ” مشترک مورد نظر خاموش می باشد “روبرو شود.
به گفته برخی منابع«عبدالغفور ایراننژاد» نماینده کنونی چابهار و کنارک در مجلس شورای اسلامی در زمان انتخابات وعده داده بود در نخستین اقدام بعد از ورود به مجلس پیگیر نجات این ملوانان و صیادان میشود.
اما باگذشت بیش از یک سال از زمان برگزاری انتخابات و در حالی که بسیاری از خانوادههای دارای نسبت فامیلی با گروگانان ایرانی با وعده نجات آنها توسط ایراننژاد به او رأی دادهاند اما هیچ نشانهای از پیگیری او نیز وجود ندارد.
آنچه مسلم است حال صیادان ایرانی وخیم است به طوری که در آخرین ویدیویی که از آن ها در فضای مجازی منتشر شده بود عنوان کرده بودند که 2 ماه است که علف می خورند.
در این ویدئو یکی از ملوانان در حالی که روی زمین چنباتمه زده و رو به دوربین کمک میخواهد به زبان بلوچی میگوید: «در لنج ٢١ نفر بودیم. چهار نفر نجات پیدا کردند (فرار کردند) و ما به دو گروه تقسیم شدیم. ناخدا و سه نفر دیگر را در یک گروه از ما جدا کردند. ما در یک گروه ١٣نفره بودیم. یک نفر را از ما جدا کردند و هشت نفر دیگر نیز با شرایط سخت اینجا دوام نیاوردند و از گرسنگی و تشنگی مردند». میگوید: «ما خیلی ضعیف و ناتوان هستیم.به ما غذای کافی نمیدهند.
گاهی هر ١٥ روز یک بار به ما غذا میدهند. الان دو ماه است که هیچ غذایی نخوردهایم. مجبوریم از علفهای اطراف خود تغذیه کنیم تا زنده بمانیم». کاغذهایی در دست دارند که نشان میدهد این ویدئو سوم بهمن ماه ضبط شده و ما نمیدانیم هنوز علف میخورند یا در ١٢، ١٣ روز گذشته غذا گیرشان آمده! شیرمحمد ادامه میدهد: «شما را به خدا وضعیت بد ما را درک کنید.
آنقدر ضعیف هستیم که نه توان رفتن داریم نه نشستن. الان میتوانم بگویم که وضع جسمی ما از یک پیرمرد ٧٠ساله بدتر است».