“براندازی دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران با همبستگی سراسری مردمی” / یاسر برج دهقان

علی حسینی خامنه ای نامیده می شود، زاده مشهد – ایران است، با زبان حقیر خویش پس از مرگ خمینی چنین گفت؛ “باید خون گریست بر حال جامعه ای که حتی موضوع رهبری من مطرح باشد”.

اما متاسفانه با وجود اقرار خامنه ای بر نداشتن صلاحیت برای رھبری و جانشین خمینی شدن، عاقبت با سیاست های رفسنجانی قاتل و دیگر شیادهای وی به کرسی رهبری رژیم نامشروع ملاها رسید. اکنون با رهبری وی، معنای گفته ھای ایشان مبنی بر گریستن بر حال جامعه ای که او رھبرش است، ملموس شده و گریه و خون متدوام شدہ حال کنونی جامعه ایران!

خامنه ای در دوران زوال عقلی اش، با استفاده از ماشین کشتارش که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نام دارد برای حفظ و تداوم حاکمیت استبدادیش، به انواع و اقسام افعال و اقدامات ددمنشانه و حیوانی روی آورد، تا جاییکه امروز می بینیم که در گردنه های تاریک کوهستان های پرده پوشی، با نام تجاری و ثبت شده ی نظام مقدس جمهوری اسلامی، در کنار آرمان های امام و دلسوزی برای اسلام از جنوب تا شمال و از شرق تا غرب، یا در تونل های تاریکی جسم ها قطعه قطعه می شوند و یا در جاده ها زیر چرخ های کامیون ها و ماشین آلات سنگین له می شوند و یا در حاشیه ها و نواحی مرزها گلوگه های به اصطلاح امنیتی ھای رژیم سینه ها را ھدف قرار میدھند و مرگ را حک می زنند و سیلاب خون ها جاری می کنند.

البته اساس و پایه این رژیم نامشروع از همان آغاز استقرار با خونخواری همراه بوده است، از جنگ ۸ ساله با عراق و عملیات هایی چون کربلا ۴ و لو دادن عملیات قبل از آن به سردستگی محسن رضایی و پرپر شدن هزاران جوان و نوجوان گرفته، تا کشتارھای زنجیره ای ۶۷ و خاوران تا تراژدی های ۷۸ و فیلم ترسناک ۸۸ با در آغوش گرفتن مرگ توسط ندا آقاسلطان ها، سهراب اعرابی ها تا میثم عبادی و حسین اکبری ۱۶ ساله و دی ماه ۹۶ تا همین ۴۸ ساعت گذشته در بلوچستان خودمان شاھدیم، که ماموران امنیتی رژیم ولایت سفیهان، حتی از طالبان در کشتار پیشی گرفته اند، طالبان حداقل در اعیاد دینی و مذھبی آتش بس اعلام میدارند، اما خون موسی شه بخش و اکبر حسینی را محافظان حکومت سید علی خامنه ای، با زبان روزه ریختند.

با این اوصاف همانگونه از ابتدا هیچ امیدی برای تغییر رفتار این رژیم نبوده زین پس هم نخواهد بود، مردم عزیز مطمئن باشید که سکوت امروز شما، گریه فردای مادرانمان را در پی خواهد داشت. تا کی باید سکوت کرد و ‌جنایت هولناک این رژیم پلید و نامشروع را مشاھده و تحمل کرد. بررسی حوادث گذشته، این مطلب را بصورت ملموسی عریان می کند، که با سکوت امروز، فردا باید به آغوش کشیدن مرگ توسط خود، برادر و فرزندانمان را شاھد خواھیم شد.

پس باید با تشکیل میدان های میلیونی به خیابانہا بیاییم و همانگونه که دیکتاتورهایی چون، معمر قذافی، حسنی مبارک، عمر البشیر و… با میدان میلیونی و حضور مردم در خیابان ها به زباله دان تاریخ انداخته شدند، ما نیز این امر را با حضورمان در خیابان ها محقق و پایه های دیکتاتوری خامنه ای را براندازیم و در فردای بعد از براندازی، او و سایر همدست های جنایتکارش را به پای میز محاکمه بکشانیم و جامعه ای آزاد و خالی از تعبیض با حقوق برابر برای ھمه ملتہا را، شاھد باشیم.

یاسر برج دھقان

یکم ژوئن ۲۰۱۹ برابر با 11 خردادماه 1398