برای تضعیف اراده و انگیزه‌ای که مولوی مرادزهی در خدمت به دیگران داشت/ ایرج ایراندوست
مولوی عبدالمجید مرادزهی، یکی از روحانیان برجسته و معتبر در جامعه سنی بلوچ، به دلیل خدمت‌رسانی و مشاوره‌ای که به مولوی عبدالحمید ارائه می‌کرد، به ناگهانی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ توسط نیروهای اطلاعاتی دستگیر و به مشهد منتقل شد. این روحانی شجاع که سنش بالای شصت سال است، در مدت شش ماه تحت شرایط بسیار دشوار و خشونت‌آمیز در سلول‌های اطلاعاتی به شکنجه‌های روحی و جسمی زیادی معرض شده است.
وضعیت مولوی مرادزهی به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و این شکنجه‌ها منجر به خرابی جدی در وضعیت روحی و روانی او شد. بسیاری از شکنجه‌ها و اهانت‌هایی که او در طی این دوره تحمل کرد، به شدت با اصول اخلاقی و مذهبی جامعه سنی بلوچ در تضاد بود و وضعیت روانی او را به شدت تحت تأثیر قرار داد.
برای تضعیف اراده و انگیزه‌ای که مولوی مرادزهی در خدمت به دیگران داشت، او را در بند سیاسی زندان وکیل آباد با اهانت‌هایی مواجه کردند. اقدام به تراشیدن ریش این روحانی سنی بلوچ، که نماد شرافت و احترام در فرهنگ اهل سنت بلوچ است، علاوه بر اهانت به شخص او، به تمام افراد مذهبی سنی بلوچ نیز توهین می‌کند.
این اقدامات و تنفر نسبت به مذهبیان سنی بلوچ، نشان از الگوی ناعادلانه و سرکوب‌گرانه‌ای دارد که توسط برخی مقامات و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی اجرا می‌شود. این اقدامات باعث نگرانی و ناراحتی عمیق در میان جامعه سنی بلوچ شده و با فرهنگ و معنویت آنها در تضاد است.
این موضوع، تنها یک نمونه از برخوردهای تنفرآمیز نیست که روحانیان بلوچ با آن روبه‌رو می‌شوند. در طول تاریخ، افراد مذهبی سنی بلوچ به‌طور مکرر با اهانت‌ها و سرکوب‌های مشابه مواجه شده‌اند که این اقدامات نه تنها به فردی خاص تلخی وارد می‌کنند، بلکه به بهمنیت و انگیزه‌ی جامعه سنی بلوچ به شدت آسیب زده‌اند.
لذا، جامعه بین‌المللی نیازمند واکنش جدی‌تری در برابر چنین انتهاکات حقوق بشری و تجاوز به حرمت مذهبی و انسانی است. این اقدامات نه تنها به شخص مورد تجاوز تلخی وارد می‌کنند، بلکه به آینده انسانیت و همبستگی انسانی خدمت می‌کنند.
ایرج ایراندوست
