مقاله “رشید درازایی” که در تظاهرات 31 آگوست در برلین وی آنرا قرائت کرد+ تصویر تظاهرات
بیکاری و فقر در بلوچستان بیداد میکند، جوانانی که برای لقمه نانی مجبور به سوختبری هستن به جرم قاچاقچی با خشم ماموران رژیم روبرو میشوند و خیلی ها کشته میشوند باور کنید، اگر اینها کار و درآمدی ناچیز در سرزمین خود(بلوچستان) داشتند، هیچوقت همسر و فرزندان خردسال خودشون را رها نمیکردند و به چنگال مرز نمیرفتند که معلوم نیست در این رفتن، برگشتی هم هست یا نه، اینها روی جانشان قمار میکنن تا که شرمنده زن و بچه هاشون نباشن.
وهاب قرار بود در تابستان امسال با دخترخالهاش ازدواج كند؛ در ماههاي منتهي به ازدواج سعي كرد با كار كردن براي يكي از خودروهاي سوختبر پساندازي دستوپا كند، اما دست و پايش را در اين راه از دست داد. در يكي از كورهراههاي منتهي به مرز تويوتاي وهاب و صاحبكارش واژگون ميشود، صاحبكار فوت ميكند و وهاب دست و پايش را همانجا جاي ميگذارد، ازدواجش به هم ميخورد و او كه نانآور خانواده بوده حالا خانهنشين شده و به قول خودش سر بار مادر و پدر پيرش، اشك در چشمهايش جمع ميشود و ميگويد: «كاش مرده بودم و با پدر و مادرم چشم در چشم نميشدم».
مردان جوان مانند وهاب كم نيستند كه اگر جانشان را در اثر تصادف يا تيراندازي ماموران مرزي از دست ندهند، در خودروهاي آتشگرفته ميسوزند يا عضوي از بدنشان را از دست ميدهند.
سرپوش اجتماعی – يكي براي تامين هزينههاي درمان پدر بيمارش، يكي براي مخارج ازدواج، يكي براي تامين هزينههاي تحصيل. همه آنها براي ادامه زندگي به اين جدال وارد ميشوند. آنها خطر ميكنند، خود را به دورترين نقاط مرزي مي رسانند و هر بار به سفري ميروند كه شايد بازگشتي نداشته باشد.
سوختبران استان سيستان و بلوچستان، مصيبتهايشان كم از كولبران كردستان نيست. تاريكي شب و فرار مداوم از دست ماموران مرزي و پليس پاكستان اگر به تصادف و آتش گرفتن خودرو يا افتادن در چنگال دزدان ختم نشود، در نهايت ٣٠٠ تا ٤٠٠ هزار تومان نصيبشان ميكند.
پولي كه چندين روز برايش خطر ميكنند و اگر هزينههاي خودرو را از آن كم كنيم در نهايت مبلغ ناچيزي برايشان باقی ميماند. جادههاي استان سيستان و بلوچستان هميشه پر از ماشينهاي تويوتا دوهزار بدون پلاكي است كه با سرعتي ديوانهوار در حركت هستند، تا از كورهراهها بارشان را به پاكستان و افغانستان برسانند.
براي خيليها تجارت چند گالن بنزين، در لب مرز تجارت مرگ شد و با تيراندازي ماموران مرزي كشته شدند. گلنسا چند سال پيش شوهرش را به علت تيراندازي هنگ مرزي از دست داد. ميگويد شوهرم كشته شده حالا محل درآمد او و چهار فرزندش پول يارانههاست. مثل خيلي از مردم اين روستا و روستاهاي ديگر بلوچستان، يارانه تنها منبع كسب درآمد است. شايد اگر دولت امكان قانوني براي تبادلات مرزي فراهم ميكرد و در مكانهايي از اين ديوار مسيرهايي امن براي تجارت آسان قرار ميداد، كمتر كسي به سراغ قاچاق ميرفت.
رشید درازایی
31 آگوست 2019 برلین – آلمان