در ادامه زنگ خطر خشکسالی در کشور؛ هامون غرق در تالاب وعده ها

دست خالی دولت برای مردم سیستان و بلوچستان
به گزارش خبرنگار اجتماعی عصرهامون، در روز های اخیر عیسی کلانتری مشاور معاون اول رئیس جمهور در امور آب، کشاورزی و محیط زیست عنوان کرد: اگر وضعیت فعلی مصرف آب در بخش کشاورزی ادامه داشته باشد در کمتر از 25 سال دیگر شرق و جنوب کشور کاملا خالی از سکنه خواهد شد. گفته های کلانتری این بار هشداری جدی به مردم و دولتی ها بود تا هر چه سریعتر این مشکل را با دریافت حق آبه حل نمایند. علی ای حال کارگروه ویژه تالاب هامون یکی از راهکارهای استاندار سیستان و بلوچستان برای نجات مردم سیستان و از مهمترین ابزارهای تبلیغاتی دولت یازدهم در سال های اخیر برای امید دادن به مردم این منطقه بود. علی اوسط هاشمی که فکر می کرد می تواند این موضوع را با بکارگیری اندیشه خود حل کند و در جلسات بارها به مدیران استان تاکید می کرد که خشک شدن تالاب هامون نتیجه کم کاری و بی تدبیری های 16 ساله شما است اما در طول سه سال گذشته خود نیز دچار این بی تدیبری شد و راهکارهای وی نیز در حد همان وعده باقی ماند و به نتیجه ای نرسید. دست خالی دولت برای مردم سیستان و بلوچستان هر چند دولت تدبیر و امید که از قضا، دولت گفتگو و مذاکره است نیز نتوانسته در طول 3 سال سکانداری، مذاکرات جدی با دولت افغانستان داشته باشد تا شاید گوشه ای از مشکلات مردم تنگه احد ایران گره گشایی شود. اما آنچه عیان است اینکه محیط زیست و عملکرد ابتکار نیز در طول این سه سال با وجود وعده های پر رنگ لعاب نتواست مشکلات منطقه را حل کند. علی ای حال دست روی دست گذاشتن های دیروز مشکلات زیست محیطی گسترده به مردم منطقه تحمیل کرده و موجبات کوچ مردمان تنگه احد ایران را فراهم کرده است. با این حال نه تنها حضور اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان گره ای از قفل تالاب هامون باز نکرد بلکه بیست و هفتم فروردین 1393 مردم مظلوم و رنجدیده سیستان با آرزو و امیدهای فراوان در حالی به استقبال رئیس جمهور رفتند که از چند روز قبل از سفر دکتر روحانی به سیستان مهمترین خواسته های مردم صبور سیستان ایجاد منطقه آزاد تجاری–صنعتی و گرفتن حق آبه تالاب بین المللی هامون بود و مردم در استادیوم ورزشی شهید حسینی طباطبایی ضمن نمایش گذاشتن طوماری 40 متری و پلاکاردهایی در این خصوص، یکصدا ایجاد منطقه آزاد تجاری صنعتی و گرفتن حق آبه تالاب هامون را مطالبه گری می کردند. سیل هم بیاید سفره های آب زیرزمینی پر نمی شود در کنار درخواست و مطالبه مردم طی سخنانی امام جمعه وقت زابل و فرماندار ویژه زابل نیز قبل از سخنان ریاست جمهوری ایران مطالبه مردم را مطرح نمودند اما نوبت به سخنرانی دکتر روحانی در جمع مردم سیستان رسید و زمان سخنرانی روحانی همچنان رو به اتمام بود که مردم متوجه شدند خبری از خواسته بحق آنها (منطقه آزاد تجاری – صنعتی و حق آبه هامون) نیست که در همان لحظه مردم یکصدا و در حین سخنرانی دکتر روحانی بار دیگر ایجاد منطقه آزاد و حق آبه تالاب بین المللی هامون را مطالبه گری کردند و تنها ریاست جمهوری قول پیگیری این مهم را دادند و بس… علی ای حال کلانتری مشاور معاون اول رئیس جمهور در امور آب، کشاورزی و محیط زیست در روز های اخیر به مردم و دولت در خصوص خالی شدن از سکنه شهرهای کشور در 25 سال آینده خبر داد. وی با بیان اینکه سیل هم بیاید سفره های آب زیرزمینی پر نمی شود، گفته بود که وقتی سفره های زیرزمینی خشک می شوند، طبقات خاک نشست می کنند و محل ذخیره آب از بین می رود. از این رو اگر بارندگی ۱۰ برابر قبل هم شود باز آب روی سطح زمین جاری می شود و نمی تواند به داخل خاک نفوذ کند. شرق و جنوب کشور سرزمین ارواح می شود کلانتری با بیان اینکه به نظر من دلیل اصلی این رویکرد مسوولین، باورنکردن بحران آب است، ادامه داد: یکی از مقصرین اصلی در این زمینه هم متخصصین کشور هستند که مسئولین را توجیه نکرده اند. کارشناسان آب، زمین شناسی و انجمن های علمی که خطرات پیش روی کشور را می دانند ولی از گفتن آن ابا می کنند. آنها از طریق آینده پژوهی به خوبی از بلای هولناکی که به زودی و صرفا به خاطر کم آبی، بر سر کشورشان می آید با خبرند ولی با سیاسی کاری یا بی تفاوتی از کنار آن می گذرند؛ واقعا نمی دانم، شاید این افراد برای زندگی خود و خانواده شان، جایی غیر از ایران را پیش بینی کرده اند که روزه سکوت گرفته اند! مشاور معاون اول رئیس جمهور در امور آب، کشاورزی و محیط زیست تبعات اجتماعی و سیاسی مهاجرت ۵۰ میلیونی ایرانی ها را بسیار وحشتناک خواند و تصریح کرد: اگر این مهاجرت ها آغاز شود شاید چیزی به نام ایران دیگر وجود نداشته باشد. از سویی مگر ۵۰ میلیون مهاجر شوخی است؟! ۵ میلیون آواره سوری، ترکیه و تمام اروپا را به هم ریخته است. حالا این جمعیت بشود ۵۰ میلیون نفر، دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شود. وی افزود: شاید ۱۰ سال پیش می شد با افزایش بهره وری آب در بخش کشاورزی راهگشایی حاصل کرد ولی الان دیگر فایده ای ندارد. ما چاره ای نداریم جز اینکه ابتدا مصرف آب را کم کنیم و بعد به فکر افزایش بهره وری باشیم. اگر به این فکر باشیم که به موازات افزایش بهره وری و به صورت تدریجی مصرف آب را کاهش دهیم سخت در اشتباهیم اگر می خواهیم به سمت کشت گلخانه ای برویم سیاست بدی نیست و اشکالی هم ندارد ولی این دلیل نمی شود که مصرف آبمان را کم نکنیم. ابتدا باید ۳۰ میلیارد متر مکعب از مصرف آب را با عزمی قاطع کاهش دهیم؛ بعد هم روی افزایش بهره وری سرمایه گذاری کنیم.